เขายืนคิดพักนึง ถ้าจะกลับไปนอนที่ห้องเผื่อเธอไข้ขึ้นกลางดึก หรือถ้าเธอตื่นมาไม่เจอละ
“เอาวะ นอนนี่แหละ ยังไงเธอก็เป็นน้อง”
พอคิดได้แบบนั้น คูเปอร์ก็หยิบหมอนข้างมาวางกั้นไว้ แล้วนอนลงคนละฝั่งเตียงกับเธอ มือหนาแตะลงเบาๆที่หน้าผากอีกครั้ง เพื่อเช็คว่าเธอยังมีไข้อยู่รึเปล่า เมื่อเห็นว่าเธอตัวเย็นลงแล้ว เขาจึงกลับมานอนที่เดิม แล้วหลับตาลง
พรึบ!!
หมับ!!
เพียงแค่เปลือกตาปิดลง ยังไม่ทันได้หลับด้วยซ้ำ ร่างเล็กของแอลลี่ก็พลิกตัวกลับมา แล้วกอดเข้าที่เอวเขาทันที หน้าเล็กแนบมาที่แผ่นอกเหมือนหาความอบอุ่น ลมหายใจเธอยังสม่ำเสมอเหมือนเดิม เขาไม่กล้าผลักเธอออกด้วยซ้ำ นอนนิ่งๆปล่อยให้เธอกอดอยู่แบบนั้นพร้อมหัวใจที่เต้นแรง
เช้าวันต่อมา
แอลลี่ขมวดคิ้วน้อยๆ ก่อนลืมตาช้าๆด้วยความงัวเงีย
ขณะที่ร่างกายของเธอ อุ่นอยู่ใกล้กับอะไรบางอย่าง ซึ่งมันไม่ใช่ผ้าห่มแน่นอน
‘หืม’
ดวงตาเบิกกว้างนิดๆ ทันทีที่เห็นว่าแ
