“ก็ดีเหมือนกัน” นำทัพตัดบท เขาตามใจภรรยาอยู่แล้ว คุณนงลักษณ์นั้นยิ้มหน้าบานเมื่อมาส่งลูกค้ารายใหญ่ถึงหน้าประตูร้าน เรียกว่าพะเน้าพะนอก็ว่าได้ รัตนปาตีเห็นออกบ่อยกับสิ่งนี้ คนมีเงินก็ดูมีอำนาจ มีอภิสิทธิ์ และมักได้ของดีๆ อยู่เสมอๆ ไปไหนมาไหนก็มีคนนับหน้าถือตา
เธออยู่กับสามีมาหลายวัน รวมกับอยู่ที่บ้านของเขาก็เดือนกว่า แต่เธอไม่เห็นว่านำทัพจะโอ้อวด หรือเบ่งก้ามเหมือนคนรวยทั่วไป เขาออกจะใจดีและเอื้อเฟื้อเสียด้วยซ้ำ
นำทัพอาจจะเป็นคนรวยที่ไม่ชอบโอ้อวด เธอแอบคิดในใจคนเดียว เขาเป็นคนแต่งตัวภูมิฐาน เสื้อผ้าดูดีราคาแพง จะเนื้อผ้า แบบ ลายผ้า เขาช่างเลือก สวมแล้วน่ามอง แต่ไม่ได้นำสมัยตามแฟชั่นจ๋าอย่างที่หนุ่มๆ สำอางทั้งหลายเป็นกัน เวลาเขาเผลอๆ เธอชอบแอบมองสามีของตัวเอง และอมยิ้มคนเดียว เขาน่ะไม่ใช่เรียกหล่อเฉยๆ แต่หล่อลากเชียวล่ะ แม้ขนาดเขาเดินมากับเธอ ผู้หญิงก็ยังมองเขาไม่วางตา แถมยังโปรยยิ้มไม่ยอม
