พ่อลินินถามหาลูกเขย ...ก็ผมนี่ล่ะ
“ครับ..ผมเอง” ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่ลินิน ก็พ่อแม่ของพี่สะใภ้ผมนั่นล่ะ สรุป คนเดียวกัน
เอ่อ น้ำตาล ผมไม่ชินเลยว่ะ แฟนผมชื่อลินินมาตลอด ถ้าจะให้เรียกน้ำตาล เหมือนผมมีแฟนใหม่ยังไงอย่างงั้น
นี่ถ้าแม่ผมรู้คงช็อค น่าสงสารแม่ผม เป็นคนเดียวที่ยังไม่รู้เรื่องนี้ รู้แค่ลินินถูกรถชน มัวแต่ไปเที่ยว ตอนนี้กำลังรีบกลับจากแคนาดา
ช่างเถอะ ผมจะทำยังไงดีวะ ตอนนี้พ่อตายืนสำรวจผมไม่หยุด
“ตายแล้ว เราจะดองกับบ้านนี้ทั้งคู่เลยเหรอลูก ^^” แม่ลินินยิ้มกว้าง ส่วนผมได้แต่ยิ้มบางๆตอบ
“เราจะแต่งงานกันอาทิตย์หน้าครับ..”
“ดีเลย..ดีใจที่ได้หมอเท็นเป็นลูกเขยนะ”พ่อตาเดินมาตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะเดินไปหาพี่ชายผม
“หมอนายด้วยนะ พ่อดีใจที่ได้ทั้งคู่เป็นลูกเขย..ลูกเขยบ้านนี้หล่อว่ะ”
“ครับพ่อ” ผมและพี่ชายตอบพร้อมกัน
“เพราะลูกสาวพ่อสวยไงคะ ไม่แปลกค่ะที่แฟนจะหล่อ^[]^”
จะใครพูดล่ะ..แฟนผมไง
