น้ำเสียงหวานๆ แต่ฟังรู้ว่ามีอายุพูดขึ้น ‘ไม้’ นั่นเป็นชื่อเล่นของพ่อเลี้ยงพนมไพรเหรอ นลินนิภาครุ่นคิด แต่สิ่งที่ต้องคิดมากกว่าก็คือ ผู้หญิงคนนั้นที่แม่เลี้ยงแก้วละอองคำพูดถึง คือหล่อนใช่ไหม
“รู้ข่าวเร็วดีนี่ครับ”
“แปลว่าไม่คิดจะปกปิด”
“ก็ไม่เห็นจะต้องปิดนี่ครับแม่ ผมไม่ได้ทำอะไรเสียหาย ผมเป็นผู้ชายนะครับ มันก็ต้องมีบ้างหรือเปล่า เรื่องพวกนี้”
“ไม่เสียหายได้ยังไง เด็กนั่นอายุเท่าไรกันเชียว อย่าคิดว่าแม่ไม่รู้นะไม้ ไอ้เรื่องที่เราชอบเลี้ยงเด็กๆ เอาไว้น่ะ แต่แม่ไม่เคยคิดว่าเราจะเอาเด็กพวกนี้มาเป็นเมียจริงจังนะ จะทำอะไรก็คิดถึงหน้าตาพ่อแม่บ้าง จนป่านนี้แล้ว เพื่อนๆ ก็แต่งงานกันไปหมดแล้ว เหลือแต่เรานี่แหละ ไม่คิดจะมีเมียเป็นตัวเป็นตน”
“ก็ถ้าแม่อยากให้ผมมีเมียขนาดนั้น ก็น่าจะสมใจแม่ไม่ใช่เหรอครับ ทำไมแม่ดูเหมือนไม่ชอบ”
“อะไรนะ! นี่ไม้คิดจะยกย่องเด็กนั่นเป็นเมียจริงๆ เหรอ แม่ไม่ยอมหร
