ใข่ผมแตกครับ

1259 Words

ตอนที่ 2 ใข่ผมแตกครับ “คุณทำใข่ผมแตกนะครับ” เจคอบตะโกนบอกเสียงดัง มือถือใข่เดินมายัง ร่างบางที่กำลังก้มหน้าก้มตาสตาร์ทมอเตอร์ไซด์ โดยไม่เงยหน้ามองเขาเลยแม้แต่น้อย “อะ คะเดี๋ยวน้ำให้แม่เอามาให้ใหม่ค่ะ” เธอบอกเขาเสียงสั่น ก้มชำเลืองร่างที่เห็นเพียงปลายผ้าขนหนูที่พันส่วนล่างที่ยังแข็งดัน โดยมองผ่านปลายหมวกแก็ปของตัวเอง เพราะไม่กล้าเงยมองหน้าเจ้าหนุ่มคนงานโดยตรง คนบ้าอะไร ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวยังกล้าวิ่งมาหน้าบ้านอีก “รถสตาร์ทไม่ติดเหรอครับ” เจคอบ ถามเบาๆ ตาคู่สีนิลเข้มของเขาหลุบต่ำเล็กน้อย เมื่อเห็น น้ำทิพย์ ใช้เท้าเหยียบคันสตาร์ทหลายครั้งแล้วเครื่องรถมอเตอร์ไซด์คันเก่ง ก็ไม่มีทีท่าว่าจะติด ไอ้รถบ้าเอ้ย ทำไมต้องมาเสียตอนนี้ด้วย ด้วยอากาศทีร้อนรุ่ม แถมน้ำทิพย์ยังใส่เสื้อแขนยาว ปิดแขนและคอจนมิด แถมยังพันผ้าปิดหน้าและสวมหมวกทับ ทำให้เธอเริ่มรู้สึกเวียนหัวหายใจไม่ออก รวมถึงเมื่อคืนเธอกินเบียร์ไปหลายกระเป๋าเพื่อจะลืมเรื่องเศร้านั้นด้วย “อือ ชะ..ช่วยด้วย” น้ำทิพย์ รู้สึกเหมือนโลกเริ่มจะหมุนคว้าง มือที่จับแฮนด์รถมอเตอร์ไซด์เริ่มจะสั่นเทา โลกรอบข้างเริ่มจะหมุนคว้าง แถมเจ้าคนงานตัวใหญ่เหมือนยักษ์ ก็เหมือนจะยืนโอนเอนไปมา ไม่ใช่ซิ ...เธอต่างห่างที่โอนเอน “คุณๆ..” เสียงร้องเรียกอย่างตระหนก ก่อนที่ร่างของพ่อหนุ่มยักษ์คนงานจะปราดมาช้อนร่างเธอไว้ วงแขนแข็งแรงของเขารับตัวเธอไว้ทันมไม่ให้กระแทกพื้น นอกจากกลิ่นสบู่ที่หอมสะอาด และแผงอกกำยำแน่นเครียดที่มีไรขนอ่อนบางๆที่ชื้นไปด้วยหยดน้ำนั้น น้ำทิพย์ก็แทบจะไม่มองเห็นและรู้สึกอะไรอีกเลย . . “ไม่ ทำไมทำกับน้ำแบบนี้ น้ำผิดอะไรทำไมต้องมีคนอื่น” “ฮือๆ ไม่ทำไมๆ” เสียงคร่ำครวญจากร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ทำให้ เจคอบ ต้องชะโงกมองหลายครั้ง จนแน่ใจว่าเธอคงจะละเมอไม่ได้สติ หลังจากประคองร่างบางที่เป็นลมอยู่บ้าน เข้ามาด้านในแล้ว เขาก็จัดการถอดหมวก ผ้าคลุมหน้าและคาร์ดิแกนของเธอออก ก่อนจะเปิดแอร์ปรับอุณหภูมิห้องให้เย็นสบาย แล้วใช้ผ้าเย็นเช็ดหน้า แขนขาและลำคอ เด็กสาวข้างไร่คนนั้น โตเป็นสาวขนาดนี้เลยเหรอ เด็กสาวคนหนึ่งที่เคยยื่นแตงโมให้เขากินเมื่อตอนเด็ก ขณะตามคุณอัครเรช บิดามาตรวจไร่เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เขาติดตามข่าวคราวเธอมาตลอดว่า ไปเรียนที่กรุงเทพในช่วงที่เขาอยู่อังกฤษ ตั้งใจว่ากลับมาจะหาทางไปทักทายเธอหน่อย แต่ได้ข่าวว่าเธอมีแฟนแล้วและกำลังจะหมั้นกันในไม่ช้า ที่ผ่านมาเขาคงเสียเวลา กับเรื่องอื่นนานไป “อือ อกหักงั้นเหรอ” ปากหยักได้รูปยกยิ้มเล็กน้อย มือไล้ยังแก้มเนียนใสที่หลับตาพริ้ม ผิวของเธอเนียนละเอียดและนุ่มมือ ที่เขาหลงไหลมาตั้งแต่เด็ก “โตขึ้นเรา แต่งงานกันมั้ย” เด็กหญิงคนนั้นกระซิบบอกเขา ก่อนจะเอาแหวนที่ถักด้วยหญ้าที่ขึ้นริมต้นแตงไม มายื่นให้สองวง “อันนี้ของเจ อันนี้ของน้ำใส่ให้น้ำซิและก็หอมแก้มน้ำด้วย” เธอบอกเขาเบาๆ หน้าจิ้มลิ้มนั้นเหมือนลูกแตงโมที่ยังไม่สุก มีความขาวอมชมพู ใจเขาเริ่มจะสั่นระรัว “ยายน้ำ อย่าไปรบกวนคุณหนูท่าน” เสียงป้าพิมพ์ตะโกนมาแต่ไกล ทำให้หน้าที่กำลังยื่นอยู่ใกล้ๆ เขยิบถอยและวิ่งห่างออกไป . “อย่าไปนะ ได้โปรดอย่าทิ้งน้ำไป” มือนุ่มของเธอคว้าและจับเขาไว้แน่น ก่อนที่ตวัดรัดโอบรอบคอเข้าไว้ “อืม” หน้าเนียนใสที่ห่างเพียงลมหายใจรด อยู่จนจะสันจมูกโด่งของเขา “จูบน้ำหน่อยได้มั้ย” เธอละเมอเบาๆ ตายังคงหลับสนิท “หือ” เจคอบ คำรามต่ำในคอ ขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน นึกโมโหไอ้หนุ่มคนนั้นเสียจริง “สงสัยจะดื่มมาหนัก น่าจะแฮงค์อยู่” เขาพึมพำเบาๆ เมื่อได้กลิ่นแอลกอฮอลล์จากลมหายใจของเธอ มือนุ่มนิ่มที่โอบรอบคอเขานั้นเหมือนจะเริ่มกดแน่นขึ้น จนริมผีปากเขาก้มลงจนแทบชิดกับเธอ “น้ำขอจูบนะคะ” ไม่ทันจะพูดจบ ริมผีปากนิ่มก็เธอก็ยกมาประทับปากหนาอุ่นของเขา พลันที่เรียวปากสัมผัสกันเธอก็เผยอดันสอดดันลิ้นนุ่มเข้าตวัดรัดเขาเหมือนเชิญชวน “อืม” เจคอบคำรามเบาๆ ก่อนจะจูบตอบและบดขยี้กลับอย่างหนักหน่วง กลีบปากของเธออวบอิ่มและหอมหวานผสมกับกลิ่นแอลกอฮอลล์จาง รวมถึงกริยายั่วยวนตรงหน้าทำให้ดูดตวัดปลายลิ้นนั้นอย่างรุนแรง มือหนาเขาเริ่มควานไล้เข้าไปภายในเสื้อยืดเนื้อดี ที่ยังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แผ่นหลังของเธอเนียนละเอียดนุ่มเหมือนน้ำนม ทำให้เริ่มจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เธอเป็นแตงโมสีแดง ที่น่ากินอยู่เสมอ ตะขอบราด้านหลังถูกปลดออก ก่อนที่มือของเขาจะควานยังสองเต้าที่เต่งตึงเหมือนลูกแตงโมผลฉ่ำในหน้าร้อน ยอดใตชูชันนั้นเริ่มจะแข็งสู้มือ ริมผีปากเขายังจูบดูดดื่มแลกลิ้นกับเธอไม่ยอมปล่อย กลืนกินความหอมหวานที่โหยหามานาน “อะ” น้ำทิพย์ เหมือนจะเริ่มได้สติ เมื่อถูกถอนริมผีปากออก แล้วมีร่างของชายคนหนึ่ง หน้าตาคมคายหล่อเหลากำลังกอดรัดและจูบเธอบนโซฟากลางบ้านคนงาน มืออีกข้างเขากำลังบีบเคล้นปทุมถันเธออย่างเมามันส์ “กรี๊ดๆๆๆๆ” น้ำทิพย์ร้องกรี๊ดลั่นบ้าน เขยิบข้างกายออกห่างอย่างหวาดกลัว มองคนงานตรงหน้าที่ยังใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวด้วยความโมโห นี่มันอะไรกัน เธอถูกคนงานลวนลามขณะเป็นลม “นะ ..นี่นาย จะทำอะไรชั้น” เธอตวาดถามเสียงดังลั่น มือรีบดึงชายเสื้อที่ร่นไปยังต้นคอให้ลงมาปิดแตงโมสองลูกใหญ่ที่กำลังกระเพื่อมไปมา เจคอบ กลืนน้ำลายลงคอ มองกริยานั้นอย่างเสียดาย “ฟื้นแล้วเหรอครับ” เขาถามเสียงอ่อนโยน ตาคู่สีนิลเข้มมองมาทางเธอนิ่ง น้ำทิพย์เพิ่งสังเกตว่า คนงานคนนี้นอกจากรูปร่างสูงโปร่งแล้ว ยังมีหน้าตาหล่อเหลาคมคายเหมือนจะมีเชื้อลูกครึ่งนิดๆ ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร เพราะแถวบ้านเธอมีลูกครึ่งจีน พม่า เดินกันให้ควัก แถมในตัวเมืองก็มีพวกลูกครึ่งที่แม่มีสามีต่างชาติออกเยอะแยะ แต่คนงานคนนี้ ดูมีเสน่ห์แปลกๆ แถมตรงนั้นของเขา ยังใหญ่และเต็มไปด้วยเส้นเอ็นที่น่าสัมผัส บ้าเอ้ย! ...มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้มั้ยยายน้ำ “นะนี่นาย ลวนลามชั้น ตอนเป็นลมเหรอ” “ก็คุณเป็นคนบอกให้ ผมจูบเองนี่ครับ” หน้าหล่อเหลาตอบเบาๆ สายตาทะเล้นมามองที่เธอนิ่ง ****************************

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more