ใต้แสงเทียน

992 Words

ตอนที่ 7 สิงขรถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง คดีนี้ซับซ้อนและเต็มไปด้วยปริศนาที่ยังรอการคลี่คลาย สุริยาวดี... ศิลาจารึกโบราณ... และเรื่องราวประหลาดเกี่ยวกับอดีตชาติ ทุกอย่างดูเหมือนจะเชื่อมโยงกันอย่างหลวมๆ แต่เขายังไม่สามารถหาจุดร่วมที่ชัดเจนได้ ในขณะที่สิงขรกำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเอง เกตุศิรินทร์ก็โทรศัพท์เข้ามา “คุณสิงขรคะ เย็นนี้สุริยาวดีอยากจะเชิญคุณมาทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์เทวาลัยค่ะ” น้ำเสียงของเธอดูลังเลเล็กน้อย สิงขรชะงักไป เขาไม่แน่ใจว่าสุริยาวดีต้องการอะไรจากเขากันแน่ แต่การเข้าใกล้เธอ มันก็นำมาซึ่งความคืบหน้าทางคดี สิงขรจึงตอบตกลง “ได้ครับ?” คำเชิญชวนนั้น... ช่างเย้ายวนและน่าสงสัยในเวลาเดียวกัน สิงขรรู้ว่ามันอาจจะเป็นกับดัก แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธโอกาสที่จะได้เข้าใกล้สุริยาวดีเพื่อสืบหาความจริง “ตกลงครับ ผมจะไป” สิงขรตอบรับคำเชิญนั้นในที่สุด ค่ำคืนนั้น สิงขรเดินทางไปยังคฤหาสน์เทวาลัยอีกครั้ง แสงจันทร์นวลผ่องสาดส่องลงบนตัวคฤหาสน์โบราณ ทำให้ดูขรึมขลังและลึกลับยิ่งขึ้น เมื่อรถของเขาลับเข้าไปในบริเวณคฤหาสน์ เกตุศิรินทร์ก็ออกมาต้อนรับด้วยรอยยิ้มที่ดูสุภาพ ภายในห้องอาหารหรูหรา โต๊ะอาหารขนาดใหญ่ถูกจัดเตรียมอย่างพิถีพิถัน แสงเทียนสลัวๆ สร้างบรรยากาศที่อบอุ่นและโรแมนติก สุริยาวดีอยู่ในชุดผ้าไหมสีบานเย็น ดูสง่างามและเย้ายวนในเวลาเดียวกัน “ยินดีต้อนรับค่ะ คุณตำรวจ” สุริยาวดีกล่าวด้วยรอยยิ้มหวาน “ขอบคุณครับ” สิงขรตอบ พลางกวาดสายตามองบรรยากาศรอบๆ มีเพียงแค่เธอกับเขาสองคนเท่านั้น อาหารค่ำดำเนินไปอย่างเงียบๆ ในช่วงแรก สุริยาวดีชวนสิงขรคุยเรื่องทั่วไป แต่แววตาของเธอก็มักจะจับจ้องมาที่เขาอย่างมีความหมาย ก่อนจะเอ่ยขึ้นถึงความต้องการอย่างแท้จริง ที่เธอเชิญเขามาทานอาหารเย็นในค่ำคืนนี้ “คุณสิงขร ยังสนใจเรื่องอดีตชาติที่ฉันเล่าให้ฟังเมื่อวันก่อนอยู่มั้ยคะ?” สุริยาวดีเอ่ยขึ้นเมื่ออาหารจานหลักถูกเสิร์ฟ สิงขรวางช้อนส้อมลงช้าๆ “ผมยอมรับว่าผมประหลาดใจกับสิ่งที่คุณพูด แต่เรื่องพวกนี้มันยังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้” “มันพิสูจน์ได้ค่ะ” สุริยาวดีกล่าวเสียงหนักแน่น “ฉันจำอดีตได้... และฉันเชื่อว่าคุณก็จำได้เช่นกัน เพียงแต่ความทรงจำของคุณยังไม่ตื่นขึ้น” “แล้วคุณจะผมทำยังไงล่ะครับ?” สิงขรถามอย่างตรงไปตรงมา สุริยาวดีสบตากับเขาอย่างลึกซึ้ง “ฉันต้องให้คุณแค่เปิดใจค่ะ เปิดใจว่า คุณคือหมื่นสุนทรเทวา... และฉันคือมนทิราณี เราเป็นคู่รักกัน” “คู่กัน?” “ใช่ค่ะ... ” สิงขรนิ่งไปครู่หนึ่ง ชื่อนั้น... มันกลับมาก้องกังวานในห้วงความคิดของเขาอีกครั้ง “ผมไม่เข้าใจ...” “ฉันจะช่วยให้คุณจำได้” สุริยาวดีกล่าวเสียงหวาน “เพียงแค่คุณเปิดใจ...” บรรยากาศเริ่มตึงเครียดขึ้น สิงขรรู้สึกว่าเขากำลังเดินเข้าไปในเกมที่สุริยาวดีวางไว้ “ก็น่าสนใจครับ แต่ผมยังมีอย่างอื่นที่ต้องทำ เกี่ยวกับคดีความ?” สิงขรพยายามดึงบทสนทนากลับมาสู่ประเด็นหลัก แววตาของสุริยาวดีเปลี่ยนไปเล็กน้อย ความอ่อนหวานเมื่อครู่จางหายไป “ค่ะ คุณมีหน้าที่ต้องทำ ฉันก็มีหน้าที่ต้องทำเช่นกัน แต่หน้าที่ของฉันยิ่งใหญ่กว่านั้น” คำพูดนั้นทำให้สิงขรถึงแปลกใจ เขามองสุริยาวดีด้วยความสับสนและความหวาดระแวง “คุณ...หมายถึงอะไรคะ” “ถ้าคุณจำอะไรได้มากกว่านี้ คุณจะเข้าใจมันเองค่ะ” สุริยาวดีกล่าวเสียงกระซิบ พลางยื่นมือมาสัมผัสมือของสิงขร สิงขรชักมือกลับอย่างรวดเร็ว “ผมอาจไม่ใช่คนรักในอดีตชาติที่คุณตามหาหรอกนะครับ” สุริยาวดีถอนหายใจออกมาอย่างช้าๆ “สักวันคุณจะเข้าใจเองค่ะ” หลังจากนั้นสุริยาวดีชวนสิงขรคุยเรื่องทั่วๆ ไป ตั้งแต่เรื่องอาหาร ไปจนถึงศิลปะโบราณที่ประดับประดาอยู่ในคฤหาสน์ แต่ทุกครั้งที่สบตาเธอ สิงขรรู้สึกถึงกระแสบางอย่างที่แฝงไปด้วยความเย้ายวน “วันนี้ฉันดีใจมากที่คุณตอบรับคำเชิญ” สุริยาวดีเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “ผมเองก็ยินดีที่ได้มาครับ” สิงขรตอบพลางจ้องมองใบหน้าสวยของเธอ “ถ้าวันหลังคุณอยากมาอีกก็ได้นะคะ ที่นี่ยินดีต้องรับคุณเสมอ?” สุริยาวดีถามพลางรินไวน์ให้สิงขร สิงขรรับแก้วไวน์มาจิบเล็กน้อย “ขอบคุณครับ” สุริยาวดียิ้มบางๆ ดวงตาของเธอเป็นประกาย “ส่วนเรื่องคดีถ้าคุณอยากให้ช่วยเหลืออะไรก็บอกได้นะคะ ฉันยินดี” สุริยาวดีถอนหายใจแผ่วเบา “ขอบคุณครับ” “ฉันเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นค่ะ... และฉันยินดีที่จะให้ความร่วมมือกับคุณตำรวจอย่างเต็มที่ เท่าที่ฉันจะทำได้” เธอมองสิงขรด้วยแววตาที่ดูจริงใจ “ขอบคุณครับ” สิงขรตอบ อาหารค่ำดำเนินต่อไปอย่างราบรื่น สุริยาวดีไม่ได้พูดถึงเรื่องอดีตชาติอีก แต่เธอพยายามชวนสิงขรคุยในเรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ และแสดงท่าทีที่เป็นมิตรและน่าประทับใจ จนสิงขรเองก็อดที่จะรู้สึกผ่อนคลายไม่ได้ เมื่อถึงเวลาที่สิงขรต้องกลับ สุริยาวดีเดินมาส่งเขาที่หน้าประตู “ฉันหวังว่าเราจะได้พบกันอีกนะคะ คุณตำรวจ” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มหวาน “แน่นอนครับ ตราบใดที่คดีของผมยังไม่คืบหน้า” สิงขรตอบเป็นนัย ขณะที่รถของสิงขรแล่นออกไปจากคฤหาสน์เทวาลัย เขามองกระจกหลัง เห็นร่างงามของสุริยาวดียืนมองตามอยู่ แววตาของเธอยังคงทิ้งความรู้สึกบางอย่างไว้ในใจของเขา... ความรู้สึกที่ทั้งน่าสงสัยและดึงดูดในเวลาเดียวกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more