จับนายเจ้าชู้มาทำสามี

4.ยัยขี้ฟ้อง

4

เช้าวันต่อมา

ฉันตื่นตั้งแต่เช้าเพราะนอนไม่หลับ เลยลุกเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สดชื่นรับวันใหม่ คุณหญิงนลินบอกจะให้ฉันไปเรียนวันนี้ แต่ฉันยังไม่มีชุดนักศึกษาของมหาลัยที่คุณหญิงบอกเลย จะไปเรียนตึกไหนยังไงฉันยังไม่รู้เลย เฮ้อ

"หนูน้ำขิงเป็นไงบ้างลูก นอนหลับสบายมั้ยจ๊ะ"ทันทีที่ก้าวขาออกจากห้องน้ำ ก็มีเสียงทักขึ้น ฉันที่ก้มหน้ามองพื้นเงยหน้าขึ้นก็ตกใจกับผู้มาใหม่ คุณหญิงนลินมาได้ไง?

"ค่ะ สวัสดีค่ะ"ฉันตอบไม่เต็มปาก เดินไปหาท่านที่ห้องรับแขกที่มีคนหน้าหล่อนั่งหน้ายุ่งหัวฟูไม่ได้ทรงอยู่โซฟาอีกตัวข้างๆคุณหญิง ดูจากหน้าแล้วคงโดนปลุก

"ไหว้พระเถอะลูก มานั่งข้างๆนี่"ท่านรับไหว้ฉัน ตบที่นั่งข้างๆให้ฉันเดินไปนั่ง

"..."ฉันยิ้มให้คุณหญิงแล้วนั่งแหมะลงข้างๆ

"วันนี้ฉันมารับหนูไปซื้อของ เริ่มเรียนวันพรุ่งนี้นะ ฉันก็ลืมว่าต้องซื้อชุดนักศึกษาด้วย"คุณหญิงบอกด้วยรอยยิ้ม แต่จะมาเช้าไปมั้ยคะ

"ค่ะ^^"ฉันพยักหน้าเข้าใจ

"ตากรูฟไปถือของให้มี้ด้วยนะวันนี้"คุณหญิงหันไปบอกลูกชายที่นั่งกึ่งหลับกึ่งตื่น

"แต่ผม...."

"มี้เช็คแล้วแกไม่มีเรียน ห้ามปฏิเสธ"คุณหญิงพูดแทรกขึ้นก่อนที่ลูกชายจะพูดจบประโยค นี่สินะที่เขาเรียกว่ารู้ทัน แม่ก็ย่อมรู้ทันลูก ก็เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กนี่เนอะ

"ก็ได้ครับ"ไอ้คุณชายกรูฟตอบไม่ค่อยเต็มใจ

"เอ๊ะ นั่นกระเป๋าใคร"คุณหญิงเหลือบไปเห็นกระเป๋าฉันที่เอาไว้หนุนแทนหมอนเมื่อคืนบนพื้น

"ของน้ำขิงเองค่ะ"ฉันตอบ ยิ้มแห้งๆให้ท่าน แล้วเดินไปเอากระเป๋าตัวเอง

"ทำไมไปอยู่ตรงนั้น ไม่เก็บเข้าห้องล่ะ"คุณหญิงขมวดคิ้วถามต่อในสิ่งที่สงสัย

"เอ่อ..."ฉันไม่รู้จะตอบยังไงหันไปมองหน้าคนหล่อ ที่บัดนี้ตื่นเต็มตาจ้องมองฉันเหมือนกำลังบอกว่าถ้าพูดเจ็บตัวแน่!

"ว่าไงจ๊ะ"คุณหญิงถามย้ำอีกครั้งเมื่อฉันไม่ตอบ

"เมื่อคืนน้ำขิงนอนตรงนั้นค่ะ พี่กรูฟบอกว่าห้องเต็ม โซฟาก็นอนไม่ได้ ให้นอนพื้น "ฉันบอกหน้าเศร้า จะบอกว่าฉันฟ้องก็ได้นะ ถ้าเขาไม่ส่งสายตามาขู่ฉันแบบนั้นฉันไม่พูดหรอก หมั่นไส้ คิดว่าฉันกลัวรึไง มีคุณหญิงอยู่แบบนี้ไม่กลัวหรอก555

"กรูฟ!!"คุณหญิงหันขวับไปมองลูกชาย เรียกซะแบบฉันขนลุกซู่

"ครับ"นายนั่นตอบรับเสียงเบา ก้มหน้าไม่กล้าสบตาแม่ตัวเอง

"ทำไมทำแบบนี้ มี้ผิดหวังในตัวเราจริงๆ! ถ้าแด๊ดรู้เรื่องนี้...."

พรึบ!

"มี้อย่าบอกแด๊ดเลยนะครับ นะมี้นะ ผมแค่แกล้งยัย เอ่อ น้ำขิงเล่นเฉยๆ"ความเร็วปีแสงคุณชายกรูฟพุ่งหลาวมากอดแม่ตัวเองแล้วพูดอ้อน แก้ตัวก่อนที่คุณหญิงจะพูดจบ

"แกล้งเล่น! น้องตัวแค่นี้เองนะกรูฟ"

"มี้คนสวยไม่โกรธกรูฟนะครับ นะๆมี้"เขาพูดอ้อนแม่ยังกับเด็กอนุบาล ภาพหน้าดุเสียงเข้มของเขาเมื่อคืนได้หายออกจากหัวฉันหมด อยากจะหัวเราะก๊ากออกมา ไม่คิดว่าคนตัวใหญ่ๆอย่างเขาจะมีโมเม้นแบบนี้

ฉันยกมือปิดปากหัวเราะใส่หน้าคุณชายกรูฟที่กอดอ้อนเกยคางกับบ่าแม่ ทำหน้ายักษ์ใส่ฉัน แต่ตอนนี้ฉันไม่กลัวแลบลิ้นตอบกลับ

'จำไว้เลยนะยัยบ้า!'เขาทำปากขมุบขมิบด่าฉัน

"เฮ้อ! ไปอาบน้ำไปจะได้ไปถือของให้มี้"คุณหญิงถอนหายใจปลงๆ ผลักลูกชายออกจากตัวแล้วบอก

"ครับ"นายนั่นรับคำอย่างว่าง่ายลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้อง แต่มิวายส่งสายตาอาฆาตมาให้ฉัน

"ฉันต้องขอโทษแทนตากรูฟด้วยนะ"พอนายกรูฟเดินเข้าห้องไป คุณหญิงก็หันมาขอโทษขอโพยฉัน

"ไม่เป็นไรค่ะ ขิงเข้าใจ"ฉันบอกอย่างเข้าใจ ไม่มีใครชอบผู้หญิงที่แม่หาให้หรอก ยิ่งเป็นคุณชายกรูฟที่รักสนุกนี่ด้วย

"ขอบใจนะจ๊ะ งั้นเราไปดูห้องกันดีกว่า ไม่มีใครมาอยู่กับตากรูฟหรอก นอกจากผู้หญิงพวกนั้นแต่คงไปนอนห้องตากรูฟ"คุณหญิงพูดปลงๆ เดินนำฉันไปที่ห้องนอนว่างที่ฉันเปิดเจอเมื่อวาน นายนั่นโกหกฉันจริงๆในห้องไม่มีของๆใคร เป็นห้องว่างทั้งสองห้อง!

ฉันเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้ในห้องนอนใหม่ขณะรอคุณชายกรูฟ!อาบน้ำแต่งตัว กว่าจะได้ออกห้องนะนานมาก!ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนสะอาดหรือว่าแกล้งฉันกับคุณหญิงให้รอกันแน่กว่าจะได้ไปห้างเกือบเที่ยง

คุณหญิงพาฉันไปซื้อของมากมายไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ารองเท้า ชุดนักศึกษา อะไรไม่รู้เยอะแยะเต็มไปหมด โดยที่ฉันไม่ได้เสียเงินสักบาท มีคนคอยถือของให้มันโคตรดี ตลอดทั้งวันคุณชายกรูฟทำหน้าเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบ สะใจฉันจริงๆ

พรึบ!!

"เอาเข้าไปเองยัยขี้ฟ้องหน้าเต้าหู้จืด!!"ไอ้คุณชายกรูฟโยนของที่ซื้อมาวันนี้ลงบนพื้นหน้าห้อง ต่อว่าฉันแล้วเดินเข้าห้องไป คุณหญิงมาส่งฉันกับไอ้คุณชายกรูฟที่คอนโดก่อนจะลากลับบ้าน ต่อหน้าคุณหญิงไอ้คุณชายมันก็ถือของให้ฉันอยู่หรอกแต่พอขึ้นมาบนห้องก็เป็นแบบนี้ไง

"..."ฉันอ้าปากค้างกับคำด่า นี่เขาเป็นผู้ชายที่ปากหมาที่สุดที่เจอมาเลย! ฉันก้มเก็บของมากมายบนพื้นก่อนจะเปิดประตูเข้าห้อง ฉันมีคีย์การ์ดแล้ว คุณหญิงจัดการให้

สามวันผ่านไป

นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วฉันอยู่ในห้องของคุณชายกรูฟ อย่างไม่เป็นสุขเท่าไหร่ ก็เขาเอาผู้หญิงมานอนด้วยทุกคืน!!! เสียงนี่! อือหื้อนึกว่านอนฟังหนังผู้ใหญ่!

ฉันมาเรียนที่มหาลัย☆☆☆แล้วและโชคดีมากที่เจอพาย เพื่อนสนิทสมัยมัธยมที่เรียนที่นี่คณะเดียวกับฉันและห้องเดียวกันด้วย! ฉันเลยไม่ต้องหาเพื่อนใหม่ บ้านพายค่อนข้างมีฐานะไปในทางรวยมาก แต่ยัยนี่ทำตัวติดดิน ติดดินในที่นี้ไม่ใช่ไม่ใช้ของแบรนด์เนมนะ เธอใช้หมดแหละแต่เป็นคนง่ายๆกินของข้างทางได้ ไม่ถือตัว แถมนิสัยดีมากดีกว่าฉันเยอะ เรียนเก่งกว่าฉันเยอะมากด้วย!!!

"นี่จะกลับเลยหรอ"พายถามเมื่อเลิกเรียน

"อือ คงกลับเลย"ฉันพยักหน้าพร้อมกับก้าวลงบันได

"จะรีบกลับไปหาพ่อเทพพระบุตรของฉันใช่มั้ย"คะนิ้งเพื่อนของพายที่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนของฉันด้วยพูดขึ้น ยัยนี่หลงใหลคุณชายกรูฟมาก จะบอกว่าคุณชายกรูฟมันดังในมหาลัยก็ได้นะ จะไม่ดังได้ไง รูปหล่อพ่อรวย เจ้าของมหาลัย เหอะๆอะไรจะขนาดนั้น

..