5.เพื่อน

849 Words
5 "ซาตานในร่างเทพบุตรล่ะสิไม่ว่า"พอพูดถึงคุณชายกรูฟ อารมณ์เสียขึ้นมาทันที "แกอย่ามาว่าเทพบุตรของฉันนะยะ"คะนิ้งทำหน้าไม่พอใจที่ฉันไปว่าพ่อเทพบุตรของหล่อน "ฉันว่าพวกแกสองคนเปลี่ยนตัวกันดีมั้ย"พายพูดอย่างเบื่อหน่าย "ดี!"/"ดี!"ฉันกับคะนิ้งตอบพร้อมกัน ถ้าเปลี่ยนได้คงดีอะ ฉันไม่รู้ว่าจะเข้าหาเขายังไงดีจะอ่อยท่าไหนให้เขารักฉัน "เฮ้อ พวกแกนี่นะ เปลี่ยนเรื่องคุยๆ"พายส่ายหัวให้ฉันกับคะนิ้ง พูดเรื่องนี้ทีไรเป็นแบบนี้ทุกที "ก็ได้! วันนี้ฉันอารมณ์ดีหรอก"คะนิ้งตอบ ฉันก็เห็นมันอารมณ์ดีทุกวัน พวกเราสามคนเดินมานั่งม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกเรียน วันนี้ฉันว่าจะกลับเลยแต่คิดไปคิดมา กลับไปก็ไม่มีอะไรทำนั่งโม้กับเพื่อนดีกว่า "พรุ่งนี้ฉันว่าจะชวนพวกแกไปผับอะ ห้ามปฏิเสธนะ"คะนิ้งพูดขึ้นทันทีที่พวกเรานั่งลง "นี่เขาเรียกว่าชวนหรอยะยัยคะนิ้ง!"พายพูดประชด ฉันเห็นด้วยกับยัยพายนะ_ _! "เออน่ะ พวกแกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ อยากไปตื๊ดๆๆ"มันทำหน้าอ้อน "แต่ฉันไม่เคยไปนะ"ฉันบอก เกิดมายังไม่เคยไปผับสักครั้งเดียว "ไม่เคยก็ลองไปดูสิ นะๆน้ำขิง เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ"เอากับมันสิ ทีนี้มาเพื่อนรักเพื่อนเลิฟ "แกไปมั้ยพาย"ฉันหันไปถามพาย ถ้ายัยพายไปฉันก็ไป ลองดูประสบการณ์ชีวิต "ก็ไปสิยะ รออะไร" "เอ่อ แล้วต้องแต่งตัวยังไงอ่ะ" "เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง"คะนิ้งบอก สายตาไม่น่าไว้วางใจสุดๆ! พอนัดแนะกันไปเที่ยวผับพรุ่งนี้กับยัยพวกนั้นเสร็จฉันก็กลับบ้าน โดยรถประจำทาง เบียดอัดผู้คน โหนราวรถเมล์กว่าจะถึงคอนโดหรูก็ทำเอาเหนื่อยเหมือนกัน ฉันเดินเข้ามาในคอนโดหรู เปิดประตูเข้าห้องเห็นสองร่างนัวเนียกันเช่นเคย "คนใหม่อีกแล้วหรอ"ฉันพึมพำกับตัวเอง เขานี่มันจริงๆเลยผู้หญิงไม่เคยซ้ำหน้า ฉันเดินผ่านทั้งสองคนเข้าไปในห้องตัวเอง นี่ผ่านมาหลายวันแล้วฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขาก็ดูเหมือนจะแย่ลง ต่างคนต่างอยู่ ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว รอขิงก่อนนะสามีในอนาคต! เช้าวันต่อมา ฉันมามหาลัยตั้งแต่เช้า โทรนัดกับยัยพาย ยัยคะนิ้งไว้ "มีอะไร โทรนัดมาแต่เช้า"คะนิ้งเดินสวยๆเข้ามาหาฉันที่นั่งรออยู่ใต้ตึกคณะ "รอยัยพายก่อนสิ"ฉันบอก แล้วยืดคอมองหายัยพาย ทำไมมาช้าจัง เบี้ยวนัดหรือเปล่าเนี่ย "อะๆ มันมาแล้วปลุกฉันนะ ง่วง!"คะนิ้งพยักหน้าเข้าใจ นั่งลงฟุบหน้าลงกับโต๊ะ นี่ฉันทรมานเพื่อนไปมั้ย แต่นี่มันแปดโมงเช้าแล้วนะ จะง่วงอะไรขนาดนั้น "มาแล้วๆ โทษที"รอไม่นานยัยพายก็วิ่งมาจากโรงรถ หัวนี่ฟูมาเลย "มาครบแล้ว แกจะบอกพวกฉันได้ยังว่ามีอะไร"คะนิ้งเท้าคางกับโต๊ะตาปรือ คงตื่นเพราะเสียงยัยพาย "ฉันอยากสวย"ฉันมองหน้าเพื่อนสองคนอย่างชั่งใจ แล้วตัดสินใจบอกออกไปตรงๆ ฉันคิดว่าฉันต้องสวยกว่านี้พี่กรูฟถึงหันมามอง "ห๊ะ!!"/"ห๊ะ!!" สองเสียงประสานกัน "แกอยากสวย! เลยเรียกพวกฉันมามหาลัยแต่เช้าเนี่ยนะ!"คะนิ้งขมวดคิ้วถาม "อือ"ฉันพยักหน้าหงึกหงัก ฉันรู้นะว่ามันไร้สาระแต่ฉันอยากสวย! "ทำไมไม่นัดไปร้านเสริมสวย! นัดมาที่นี่ทำให้แกสวยได้หรอกนะขิง"ยัยพายทำหน้าเซ็ง พูดเหมือนฉันผิดมาก ก็ฉันไม่รู้นี่ร้านเสริมสงเสริมสวยเคยเข้าที่ไหน "จะสวยไปทำไมยะ"คะนิ้งถามตื่นเต็มตาแล้ว "จะสวยไปอ่อยเทพบุตรเธอนั่นแหละ! ฉันจะต้องสวยกว่าผู้หญิงของเขาทุกคน!"ฉันตอบอย่างมั่นใจ แน่วแน่ "มันต้องอย่างนี้!!"พาย "ฉันยอมแกคนเดียวหรอกนะ ฉันไม่ได้ก็ให้เพื่อนแล้วกัน ดีกว่าคนอื่นได้ไป งั้นวันนี้ก็ไม่ต้องเรียนแล้ว ไปสวยกันพวกแก!"คะนิ้งพูดอย่างตัดใจ สองคนนี้รู้เรื่องของฉันทั้งหมด ร้านเสริมสวย "เอาสีนี้" "สีนี้ดีกว่าแก เข้ากับยัยขิงดี" "ฉันว่าสีนี้ก็ดีนะ" สองสาวกำลังถกเถียงกันเกี่ยวกับสีผม ที่ฉันจะทำ นี่เถียงกันมาได้สักพักละยังตกลงกันไม่ได้ "เอาดีๆนะ ถ้าทำออกมาฉันไม่สวยพวกแกตาย!"ฉันพูดขู่ ไม่รู้ว่าคิดถูกคิดผิดที่ปรึกษาสองคนนี้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD