5
"ซาตานในร่างเทพบุตรล่ะสิไม่ว่า"พอพูดถึงคุณชายกรูฟ อารมณ์เสียขึ้นมาทันที
"แกอย่ามาว่าเทพบุตรของฉันนะยะ"คะนิ้งทำหน้าไม่พอใจที่ฉันไปว่าพ่อเทพบุตรของหล่อน
"ฉันว่าพวกแกสองคนเปลี่ยนตัวกันดีมั้ย"พายพูดอย่างเบื่อหน่าย
"ดี!"/"ดี!"ฉันกับคะนิ้งตอบพร้อมกัน ถ้าเปลี่ยนได้คงดีอะ ฉันไม่รู้ว่าจะเข้าหาเขายังไงดีจะอ่อยท่าไหนให้เขารักฉัน
"เฮ้อ พวกแกนี่นะ เปลี่ยนเรื่องคุยๆ"พายส่ายหัวให้ฉันกับคะนิ้ง พูดเรื่องนี้ทีไรเป็นแบบนี้ทุกที
"ก็ได้! วันนี้ฉันอารมณ์ดีหรอก"คะนิ้งตอบ ฉันก็เห็นมันอารมณ์ดีทุกวัน
พวกเราสามคนเดินมานั่งม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างตึกเรียน วันนี้ฉันว่าจะกลับเลยแต่คิดไปคิดมา กลับไปก็ไม่มีอะไรทำนั่งโม้กับเพื่อนดีกว่า
"พรุ่งนี้ฉันว่าจะชวนพวกแกไปผับอะ ห้ามปฏิเสธนะ"คะนิ้งพูดขึ้นทันทีที่พวกเรานั่งลง
"นี่เขาเรียกว่าชวนหรอยะยัยคะนิ้ง!"พายพูดประชด ฉันเห็นด้วยกับยัยพายนะ_ _!
"เออน่ะ พวกแกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ อยากไปตื๊ดๆๆ"มันทำหน้าอ้อน
"แต่ฉันไม่เคยไปนะ"ฉันบอก เกิดมายังไม่เคยไปผับสักครั้งเดียว
"ไม่เคยก็ลองไปดูสิ นะๆน้ำขิง เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ"เอากับมันสิ ทีนี้มาเพื่อนรักเพื่อนเลิฟ
"แกไปมั้ยพาย"ฉันหันไปถามพาย ถ้ายัยพายไปฉันก็ไป ลองดูประสบการณ์ชีวิต
"ก็ไปสิยะ รออะไร"
"เอ่อ แล้วต้องแต่งตัวยังไงอ่ะ"
"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง"คะนิ้งบอก สายตาไม่น่าไว้วางใจสุดๆ!
พอนัดแนะกันไปเที่ยวผับพรุ่งนี้กับยัยพวกนั้นเสร็จฉันก็กลับบ้าน โดยรถประจำทาง เบียดอัดผู้คน โหนราวรถเมล์กว่าจะถึงคอนโดหรูก็ทำเอาเหนื่อยเหมือนกัน ฉันเดินเข้ามาในคอนโดหรู เปิดประตูเข้าห้องเห็นสองร่างนัวเนียกันเช่นเคย
"คนใหม่อีกแล้วหรอ"ฉันพึมพำกับตัวเอง เขานี่มันจริงๆเลยผู้หญิงไม่เคยซ้ำหน้า
ฉันเดินผ่านทั้งสองคนเข้าไปในห้องตัวเอง นี่ผ่านมาหลายวันแล้วฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขาก็ดูเหมือนจะแย่ลง ต่างคนต่างอยู่ ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว รอขิงก่อนนะสามีในอนาคต!
เช้าวันต่อมา
ฉันมามหาลัยตั้งแต่เช้า โทรนัดกับยัยพาย ยัยคะนิ้งไว้
"มีอะไร โทรนัดมาแต่เช้า"คะนิ้งเดินสวยๆเข้ามาหาฉันที่นั่งรออยู่ใต้ตึกคณะ
"รอยัยพายก่อนสิ"ฉันบอก แล้วยืดคอมองหายัยพาย ทำไมมาช้าจัง เบี้ยวนัดหรือเปล่าเนี่ย
"อะๆ มันมาแล้วปลุกฉันนะ ง่วง!"คะนิ้งพยักหน้าเข้าใจ นั่งลงฟุบหน้าลงกับโต๊ะ นี่ฉันทรมานเพื่อนไปมั้ย แต่นี่มันแปดโมงเช้าแล้วนะ จะง่วงอะไรขนาดนั้น
"มาแล้วๆ โทษที"รอไม่นานยัยพายก็วิ่งมาจากโรงรถ หัวนี่ฟูมาเลย
"มาครบแล้ว แกจะบอกพวกฉันได้ยังว่ามีอะไร"คะนิ้งเท้าคางกับโต๊ะตาปรือ คงตื่นเพราะเสียงยัยพาย
"ฉันอยากสวย"ฉันมองหน้าเพื่อนสองคนอย่างชั่งใจ แล้วตัดสินใจบอกออกไปตรงๆ ฉันคิดว่าฉันต้องสวยกว่านี้พี่กรูฟถึงหันมามอง
"ห๊ะ!!"/"ห๊ะ!!" สองเสียงประสานกัน
"แกอยากสวย! เลยเรียกพวกฉันมามหาลัยแต่เช้าเนี่ยนะ!"คะนิ้งขมวดคิ้วถาม
"อือ"ฉันพยักหน้าหงึกหงัก ฉันรู้นะว่ามันไร้สาระแต่ฉันอยากสวย!
"ทำไมไม่นัดไปร้านเสริมสวย! นัดมาที่นี่ทำให้แกสวยได้หรอกนะขิง"ยัยพายทำหน้าเซ็ง พูดเหมือนฉันผิดมาก ก็ฉันไม่รู้นี่ร้านเสริมสงเสริมสวยเคยเข้าที่ไหน
"จะสวยไปทำไมยะ"คะนิ้งถามตื่นเต็มตาแล้ว
"จะสวยไปอ่อยเทพบุตรเธอนั่นแหละ! ฉันจะต้องสวยกว่าผู้หญิงของเขาทุกคน!"ฉันตอบอย่างมั่นใจ แน่วแน่
"มันต้องอย่างนี้!!"พาย
"ฉันยอมแกคนเดียวหรอกนะ ฉันไม่ได้ก็ให้เพื่อนแล้วกัน ดีกว่าคนอื่นได้ไป งั้นวันนี้ก็ไม่ต้องเรียนแล้ว ไปสวยกันพวกแก!"คะนิ้งพูดอย่างตัดใจ สองคนนี้รู้เรื่องของฉันทั้งหมด
ร้านเสริมสวย
"เอาสีนี้"
"สีนี้ดีกว่าแก เข้ากับยัยขิงดี"
"ฉันว่าสีนี้ก็ดีนะ"
สองสาวกำลังถกเถียงกันเกี่ยวกับสีผม ที่ฉันจะทำ นี่เถียงกันมาได้สักพักละยังตกลงกันไม่ได้
"เอาดีๆนะ ถ้าทำออกมาฉันไม่สวยพวกแกตาย!"ฉันพูดขู่ ไม่รู้ว่าคิดถูกคิดผิดที่ปรึกษาสองคนนี้