หญิงสาวหน้าแดงซ่าน เผยอริมฝีปากครวญครางอย่างรัญจวนที่เห็นแก่นกายชายขยับแนบชิดเข้าออกในกายเธออย่างเนิบนาบ
“เห็นไหมคนดี มันรักร่างวดีขนาดนี้” รติภัทรเชยคางมนให้แหงนขึ้นสบตา ก่อนชี้นำให้เธอมองกายที่เชื่อมประสาน
“พะ... พี่ติขา”
พิรวดีเสียงสั่น หัวใจสะท้าน กายสาวสั่นระริกด้วยความกระสันรัญจวนจิต ยิ่งภาพเขาที่เคลื่อนเข้ามาสอดเสียบยิ่งทำให้เธอหน้าร้อนเห่อแดงแทบเป็นไข้ ความวาบหวามแล่นพล่านไปทั่วร่าง เหงื่อเม็ดใสเริ่มหยดจากปลายคางหนาที่มีไรเคราสากระคาย
“อ๊ะ... อ๊า”
พิรวดีครางสะท้านครั้งแล้วครั้งเล่ามองภาพเธอที่ถูกเขาล่วงล้ำอย่างสนิทเสน่หา สอดแทรกกายเข้าออกเป็นจังหวะรุนแรงหนักหน่วงขึ้นตามแรงอารมณ์
“วดีแน่นเหลือเกิน” รติภัทรคำราม เป่าลมออกจากริมฝีปากหนาอย่างร้อนแรง
“พี่ติไม่รังเกียจวดีใช่ไหมคะ” เธอพูดอย่างไม่แน่ใจ
“แบบนี้ยังจะรังเกียจอีกเหรอ พี่กำลังจะคลั่งอยู่แล้ว” เขาลูบใบหน้าหวาน หลับตาคร
