รติภัทรหลับตาลงซึมซับกลิ่นหอมและร่างนิ่มที่กอดเขาแนบอก ลมหายใจที่เป่ารดต้นคอสม่ำเสมอทำให้เขารู้ว่าเธอหลับไปแล้ว
มือหนาเลื่อนจากสะโพกขึ้นมาลูบศีรษะเล็กเบาๆ แถมยังขยับตัวไกวไปมาเบาๆ อย่างเอ็นดูภรรยาสาว
รติภัทรมองบ้านหลังใหญ่ของสุรสิทธิ์ ก่อนจะมองร่างของคนในอ้อมแขนที่ยังหลับพริ้ม เขาเลือกที่จะไม่ปลุก แต่อุ้มเธอลงจากรถแทน การขยับตัวของร่างสูงที่แสนอบอุ่นทำให้พิรวดีรู้สึกตัวตื่น ลมหายใจที่เป่ารดใบหน้า ดวงตาที่สบกันในระยะกระชั้นชิด ทำให้เธอนิ่งงันทำอะไรไม่ถูก
ชายหนุ่มอุ้มร่างภรรยาลงจากรถอย่างง่ายดายโดยมีเลอราชมาเปิดประตูให้อย่างรู้หน้าที่ พิรวดีหัวใจเต้นแรงในการกระทำนั้น น่าแปลกที่เธอไม่อยากจากอ้อมแขนนี้ไปเลย ทั้งๆ ที่เขาเพิ่งทำร้ายเธอเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
รติภัทรชะงักเมื่อเห็นอนงค์ยืนดักรออยู่หน้าบ้าน
“มีอะไร”
เสียงขรึมเอ่ยถามอย่างเสียไม่ได้ พิรวดีหันมองตามสายตาของสามี พยายามดิ้นล
