“แม่!”
พิรวดีอุทานอย่างตกใจ ไม่คิดว่าที่แท้มารดารู้เห็นเป็นใจประเคนเธอให้เสี่ยตัณหากลับพวกนั้น ไม่ใช่เพราะเธอโดนเสี่ยพวกนั้นหลอกอย่างเดียว
ลึกๆ เธอนึกขอบคุณรติภัทร เขารู้เรื่องนี้หรือเปล่าหนอ ถ้าเขารู้คงยิ่งรังเกียจมารดาเธอมากยิ่งขึ้น ถ้าเขาไม่ช่วยเธอเอาไว้ ป่านนี้เธอคงรังเกียจตัวเองจนแทบไม่มีชีวิตอยู่บนโลกอันโหดร้ายใบนี้
“แกจะร้องทำไมเสียงดัง ตกลงถ้าแกไม่ขอเงินผัว แกจะทำอาชีพเก่าใช่ไหม” อนงค์ถามย้ำ “ก็ดีเหมือนกัน ได้เงินเป็นกอบเป็นกำ คนเราน่ะ เดี๋ยวก็แห้งเหี่ยวเฉาตาย ของมีอยู่ หัดใช้ให้เป็นประโยชน์แบบนี้ดีแล้ว”
อนงค์ยังพูดอย่างไม่สนใจใบหน้าที่ซีดเผือดของบุตรสาว
“แม่เคยให้พี่วดีไปขายตัวเหรอ”
อารียาโพล่งถามอย่างสนใจ ทำไมเธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน เคยได้ยินมารดาบอกว่าจะส่งพี่สาวให้เสี่ยใหญ่หลายคนที่ต้องการ แต่ไม่รู้ว่าพิรวดีจะยินยอมตามคำสั่งของมารดา
“จริงเหรอแม่ ทำไมทำกับพี่วดีแบบ
