ตอนที่12
1029 Words
“ชื่อนิชาค่ะ” ณัฐนิชาพูดพร้อมทั้งยื่นปากให้เขาอย่างหมั่นไส้ ใครเขามาเรียกชื่อน่าเกลียดแบบนี้
“นั่นแหละ ยังไงก็คนเดียวกันกับยายเตี้ยตัวซวย”
“เฮ้ย! ทำไมว่าน้องเขาแบบนั้น” อาชวินตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น อีกสามคนก็ไม่ต่างกันว่าทำไมธรรนธ์ถึงได้กลัวผู้หญิงตัวเล็กอย่างณัฐนิชาได้ แถมยังพูดจาไม่น่ารักกับเธออีกด้วย
“มึงไม่น่าเรียกกูมาเลย”
“ไม่ใช่แค่พี่หรอกที่ซวย นิชาก็เหมือนกัน” ณัฐนิชาหน้างอ จะมาว่าเธอเป็นตัวซวยฝ่ายเดียวได้ยังไง เขาเองก็ตัวซวยเหมือนกันนั่นแหละ
แล้วคนซวยกับคนซวยทั้งสองก็ฉุดลากกันไปคุยในห้องส่วนตัว ทั้งสี่คนที่เหลืออยู่ได้แต่มองตากันปริบ ๆ ทั้งสองคนคงรู้จักกันอยู่แล้ว เหมือนจะไม่ถูกกัน แต่ก็เหมือนสนิทกัน
“พี่อาร์ต ยังไงพี่รู้เรื่องไหมคะ” อัยรินทร์ถามแฟนหนุ่ม เพราะเพื่อนเธอกับเพื่อนเขาดูแปลก ๆ
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ไอ้ธรรนธ์มันไม่เคยเล่าให้ฟังเลย”
“นิชาก็ไม่เคยเล่า แล้วเราปล่อยสองคนไปด้วยกันจะดีเหรอคะ” จีจี้ถามแฟนเพื่อน เพราะดูแล้วเป็นห่วงนิชาไม่ใช่น้อย ไม่ใช่โดนรุ่นพี่นักกีฬายูโดของมหาวิทยาลัยจับหักคอในห้องนั้นไปแล้ววะ
“เพื่อนพี่ไม่ทำร้ายผู้หญิงหรอกครับ” อาชวินบอกสาว ๆ ให้สบายใจ มันไม่ทำร้ายร่างกายผู้หญิงแน่ แต่ที่ไม่แน่ มันอาจทำให้ผู้หญิงหมดแรง อันนี้อาจเป็นไปได้
“ขอให้จริงนะคะ หน้าเพื่อนพี่เหมือนจะฆ่าเพื่อนจีจี้เลย” จีจี้ยังบ่นไม่หยุด ถ้าใครมาทำอันตรายเพื่อนเธอ บอกเลยว่าบัวขาวก็บัวขาวเถอะ เจอบัวจี้อย่างเธอเข้าไปจะหนาว
ในเวลาไม่นานทั้งสองกลับมาในสภาพที่เรียกได้ว่ากัดกันมาจริง เพราะปากเจ่อด้วยกันทั้งคู่ และแน่นอนว่าสภาพของทั้งสองคนทำให้คนที่นั่งอยู่คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย นอกจากปากที่เจ่อออกมาคือจูบกันจนปากเจ่อ
“ไม่ใช่อย่างที่มึงคิด ไม่ต้องมอง” ธรรนธ์พูดตัดบทเมื่อเพื่อนเอาแต่มองอย่างรู้ทัน รู้ทันกะผีอะไรล่ะ
“กูไม่ได้ว่าอะไรเลย ร้อนตัวนะมึง” อาชวินพูดพร้อมทั้งดันแก้วไวน์ที่รินไว้แล้วให้เพื่อน
“อยากกินอะไรอีกไหม” คำถามของอัยรินทร์ทำให้เพื่อนสาวตัวเล็กอย่างณัฐนิชาเม้มปากแน่น ไม่อยากกินอะไรแล้ว ตอนนี้หัวใจเธอยังเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมา
“มึงดูมีพิรุธมาก” จีจี้แกล้งกระเซ้าเพื่อน และนั่นยิ่งทำให้ณัฐนิชาอายหนักกว่าเดิม
สาวตัวเล็กได้แต่บ่นให้กับโชคชะตา ก่อนหน้านี้เธอยังเป็นต่อเมื่อมาเพื่อจับผิดอัยรินทร์ ทำไมตอนนี้เพื่อนหันมาจับผิดเธอแทน เพราะเขานั่นแหละ
สี่สาวเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องนอนแขก แน่นอนว่าทั้งสองสาวสามารถใส่ชุดว่ายน้ำของอัยรินทร์ได้ แต่จีจี้ต้องใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดที่มีติดกระเป๋าลงสระ
“ใส่ชุดนี้พี่อาร์ตให้ลงสระไหมแก”
“ใส่ได้” อัยรินทร์พยักหน้ารับเร็ว ๆ กลัวเพื่อนไม่กล้าลงสระว่ายน้ำเพราะไม่มีชุดว่ายน้ำ เธออยากให้เพื่อนได้เล่นน้ำด้วยกัน แต่เพราะชุดว่ายน้ำของอาชวินเขาค่อนข้างหวงความเป็นส่วนตัว
“แล้วสองหนุ่มเขาจะลงสระไหม” คำถามของจีจี้เล่นเอาหัวใจของอัยรินทร์สะดุด นังพวกนี้คงไม่ริอ่านกินแฟนเธอใช่ไหม แต่ทางที่ดีอย่าให้เพื่อน ๆ ได้เห็นซิกซ์แพ็กของคุณแฟนเลยดีกว่า
“พี่อาร์ตไม่ค่อยสบาย”
“อีหวง”
“ไว้จีจี้มีเป็นของตัวเองแล้วจะหวง”
“ย่ะ” กะเทยรับคำอย่างขอไปที อดกัน นังชะนี วันนี้คิดว่ามีลาภปากแล้วยังจะได้เห็นลาภตา อกแน่น ๆ ขาว ๆ เข้าให้แล้ว
หลังอิ่มจากอาหารและมึนกันนิดหน่อย ทั้งหมดก็ลงไปแช่น้ำในโซนของน้ำอุ่นที่ลึกเพียงหน้าอกเมื่อเรานั่งลง
“น้ำอุ่นดีจัง” จีจี้พูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี
“จี้ มึงอยากเฉาะไหม” คำถามของวาดเมษาทำเอากะเทยไทยหัวใจต่างชาติส่ายหน้าทันที
“ไม่อะ ฉันชอบฉันตอนนี้ที่สุด”
“แต่ก็จริง คนเราถ้ามั่นใจยังไงก็สวย” นิชาพูดขึ้นเบา ๆ
“นี่สาว แกทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยเป็นอะไร” จีจี้หันไปใส่ใจเพื่อนตัวเล็กของกลุ่ม
“เปล่า” นิชาเป็นคนไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง เพราะรูปร่างของเธอที่เล็กกว่าเพื่อน ๆ และเพราะคำพูดของเขานั่นแหละทำให้เธอไม่มั่นใจ
“อัยย์ มีข่าวแกว่ะ” วาดเมษาที่ไถหน้าจอโทรศัพท์มือถือผ่านไอจีของกลุ่มนักศึกษาที่จะลงข่าวของนักศึกษาที่เด่นดังของมหาวิทยาลัย
รูปที่ลงในไอจีเป็นรูปของนักศึกษาซึ่งเห็นไม่ชัด แต่พอดูออกว่าเป็นอัยรินทร์ เป็นรูปที่เธอขึ้นลงรถหรูหลายคัน นอกจากนี้ยังมีคนขุดคุ้ยว่าเธอเป็นน้องสาวของพีรพล ซึ่งพี่ชายเธอเสียชีวิตไปแล้ว คนที่มารับส่งแล้วอ้างว่าเป็นพี่ชายนั้น คงไม่พ้นพี่น้องหรือแฟนหนุ่ม
“เล่นแรง มันเรื่องส่วนตัวไหม คิดอยากลงอะไรก็ลง” จีจี้บ่นอย่างไม่พอใจ
“คงมีคนจ้างแหละ” อัยรินทร์ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ เธอไม่สนใจข่าวอะไรพวกนั้นอยู่แล้ว แต่อย่าคิดก้าวก่ายให้มาก เพราะถ้าเธอทนไม่ไหวขึ้นมา แล้วจะรู้ว่าไอ้อัยย์ไม่ใช่คนที่ใครจะคิดมารังแก
“เอาไงดีอัยย์ ให้พี่อาร์ตจัดการไหม” วาดเมษาถามอย่างเป็นห่วง
- Writer
