"เป็นอันว่าตอนนี้สถานะระหว่างเราเป็นแค่พี่ชายน้องสาว" ชาร์ลสรุป
"ค่ะ"
"ถ้างั้นพี่กลับก่อนละกัน"
"อยู่กินข้าวเป็นเพื่อนเซียก่อนแล้วค่อยกลับไม่ได้เหรอ"
"ตอนนี้มันดึกมากแล้วนะ"
"แต่เซียอยากกินข้าวกับพี่ชาร์ลสองคนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่พี่จะแต่งงานกับพี่เอมนี่นา เพราะหลังจากนี้เซียคงไม่มีโอกาสแล้ว" เสียงเล็กเอ่ยอย่างเว้าวอนเสียจนชาร์ลใจอ่อน
เฟลิเซียลงมือทำข้าวผัดไข่ง่ายๆ ตามสูตรต้นตำรับที่ได้เรียนมาเบื้องต้น ผัดให้เขาและตัวเองคนละจาน
"ทำอาหารเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่" ชาร์ลที่นั่งรออยู่โต๊ะรับประทานเอ่ยถามอย่างแปลกใจ ข้าวผัดไข่เป็นเมนูง่ายๆ ก็จริง ทว่าลูกคุณหนูที่เกิดมาบนกองเงินกองทองไม่เคยหยิบจับอะไรสักอย่าง อย่าว่าแต่ข้าวผัดไข่เลย แค่ต้มไข่เฟลิเซียก็ยังไม่รอด
"ช่วงที่พี่ชาร์ลไปภูเก็ต เซียแอบไปเรียนทำอาหารมา"
"ไปเรียนทำไม?"
"เซียนึกว่าพี่ชาร์ลจะขอเซียแต่งงานเลยอยากเตรียมตัวเป็นแม
