หอบลูกหนีสามีมาเฟีย (ธีโอxพราวฟ้า)

ตอนที่ 4 แด๊ดดี๊ธีโอ

พราวฟ้าขับรถพาลูกชายกลับมาถึงภายในหมู่บ้าน สายตาคู่สวยมองกระจกข้างที่สะท้อนให้เห็นรถคันหรูของธีโอที่ขับตามมาห่าง ๆ จนมาหยุดอยู่ตรงทางเข้าหมู่บ้านของเธอ..

"เจโรมคะ" เมื่อขับรถมาจอดตรงหน้าบ้านแล้วถึงหันมาหาลูกชายที่นั่งอยู่ที่นั่งข้าง ๆ คนขับ..

"คับมะมี๊"

"หนูได้ไปคุยอะไรกับคุณลุงที่ผับคะ ทำไมถึงได้ไปพูดชื่อแด๊ดดี๊ขึ้นมาได้" เพราะตอนที่อุ้มออกมาแล้วลูกชายเขาบอกชื่อแด๊ดดี๊ตัวเองให้อีกคนฟัง คงมีการพูดคุยกันมาก่อน ไม่งั้นลูกชายเขาคงไม่มีทางพูดขึ้นมาได้

"บอกว่าคุณลุงหน้าเหมือนแด๊ดดี๊ คุณลุงถามพี่ว่าแด๊ดดี๊ชื่ออะไรคับ แต่คุณลุงหน้าเหมือนแด๊ดดี๊จริง ๆ น้ามะมี๊ รูปแด๊ดดี๊ที่พี่เก็บไว้ในสมุด พี่ตั้งใจจะเอาไปให้คุณลุงดูพรุ่งนี้คับ เผื่อคุณลุงม่ายเชื่อ" เด็กน้อยหันมาพูดกับคุณแม่ตัวเองด้วยความไร้เดียงสา

"เจโรมคะ"

"คับ"

"ไม่ไปคุยกับคุณลุงเขาอีกได้ไหมคะ"

"ทำไมเหรอคับ"

"คุณลุงเขาเป็นเจ้านายของมะมี๊ เดี๋ยวคุณลุงไม่โอเคแล้วมะมี๊จะลำบากน้า ถ้าเขาไล่มะมี๊ออกขึ้นมา มะมี๊จะเอาที่ไหนมาเลี้ยงลูกหมาของมะมี๊ได้ล่ะ จริงไหมคะ" พราวฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เจโรมเองก็ตั้งใจฟังทุกคำพูดของมะมี๊ตัวเองอย่างตั้งใจ

ไม่นานพราวฟ้าก็เดินลงจากรถ อ้อมตัวรถไปเปิดประตูให้ลูกชายลงจากรถมา..ก่อนจะพากันเดินเข้าไปในบ้านพร้อม ๆ กัน

"คุณลุงจะม่ายให้มะมี๊ทำงานเหรอคับ" เข้ามาถึงในตัวบ้าน ไม่ทันจะได้ทำอะไร เจโรมที่พยายามคิดตามสิ่งที่คุณแม่พูดบอกก็รีบหันมาเอ่ยถามร่างสวยอีกครั้ง

"ค่ะ" พราวฟ้าย่อตัวนั่งลงให้ใบหน้าสวยอยู่ระดับเดียวกันกับลูกชาย พูดตอบพร้อมใช้มือลูบศีรษะน้อยของเจโรมไว้เบา ๆ

"คุณลุงใจร้ายเหรอ พี่ม่ายชอบเลย ทำมายถึงม่ายมีเหตุผล"

"ไม่ใจร้ายค่ะ มะมี๊ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น ถ้าคุณลุงใจร้าย คุณลุงคงไม่ไปช่วยพี่เจโรมตอนหลงในผับหรอก จริงไหม"

"คับ คุณลุงใจดีแล้วก็หน้าเหมือนคุณแด๊ดมาก"

"ว่าไงนะคะ" เสียงพริ้มที่ได้ยินหลานชายพูดก็รีบตรงเข้ามาหา พริ้มเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของพราวฟ้า เดิมทีก็อยู่บ้านที่ต่างจังหวัดแต่ตั้งแต่พราวฟ้าท้องเด็กน้อย ก็จำเป็นต้องย้ายมาอยู่ในเมือง เพื่อจะช่วยดูแลพี่สาวตอนท้องและดูแลหลานตอนเพิ่งคลอดด้วย.. จนตอนนี้หลานเริ่มโตแล้วถึงได้เริ่มหางานทำ แต่ก็ยังต้องอยู่ที่นี่เพื่อช่วยดูแลเจโรมบ้างในบางครั้งที่พราวฟ้าติดงานที่ไม่สามารถพาลูกชายตามติดไปด้วยได้ "หลานอาพริ้มพูดว่าไงนะ ใครเหมือนคุณแด๊ดนะคะ"

"คุณลุงเจ้านายมะมี๊ที่ผับคับ เหมือนคุณแด๊ดมากเยยนะอาพริ้ม เหมือนจิง ๆ นะคับ พี่เห็นแล้วอ้าปากค้างเลยนะ นึกว่าคุณแด๊ดลงมาเกิดใหม่เลย" คำตอบของหลานชายทำพริ้มต้องหันหน้าไปหาพราวฟ้า พี่สาวตัวเอง.. แต่พราวฟ้าเองกลับไม่เอ่ยตอบอะไร รีบจูงมือพาลูกชายขึ้นชั้นสองของบ้านไป...

พริ้ม : คือยังไง หลานไปเจอคุณธีโอเหรอ ไหนว่าเขาอยู่ต่างประเทศไง

พริ้มตัดสินใจเปลี่ยนเป็นกดส่งข้อความไปหาพี่สาวแทนที่จะถามต่อหน้า เพื่อเลี่ยงไม่ให้หลานชายต้องมาได้ยินเรื่องนี้.. เพราะปกติตั้งแต่เจโรมปิดเทอม พริ้มเองจะเป็นคนอาสาพาเจโรมไปดูแลเองในที่ทำงาน แต่พักหลังพราวฟ้าบอกว่าไม่อยากรบกวน เลยพาไปกับตัวเอง ไปอยู่ในห้องทำงานส่วนตัว.. พริ้มเองเคยถามว่าทำไมถึงจะพาไป เพราะก่อนหน้านั้นพราวฟ้าเลี่ยงจะพาเจโรมไปด้วยเสมอ ด้วยเหตุผลที่กลัวธีโอ พ่อของลูกจะมาเจอ.. แต่พราวฟ้าก็ให้เหตุผลมาว่าธีโอไปอยู่ต่างประเทศ ไม่มีทางมาเจอได้.. บอกให้เธอไม่ต้องพะวงไป

แล้วไหงถึงมาเป็นงี้ไปได้...

พราวฟ้า : เดือนที่แล้วยังมีรูปหลุดเขาออกข่าวอยู่เลยว่าไปเดทกับสาวที่ต่างประเทศ

พราวฟ้า : พาสาวไปทานข้าวกับเฮียใหญ่เขาที่ร้านอาหาร เข้าใจว่ามีแฟนจริงจังอยู่ที่นู้นซะอีก ใครจะไปคิดว่าจะซวยมาเจอ

พริ้ม : แล้วจะทำยังไง เจโรมหน้าเหมือนเขาขนาดนั้น เขาจะไม่สงสัยเอาเหรอพี่พราว

พราวฟ้า : หาทางเข้ามาในหมู่บ้านจนมาจอดเฝ้าอยู่หน้าบ้านได้ขนาดนี้ คงไม่ต้องถามแล้วล่ะมั้ง

พริ้ม : ห้ะ

พริ้มที่เห็นข้อความที่พี่สาวส่งตอบกลับมาแล้วถึงรีบวิ่งไปเปิดม่าน มองออกไปที่หน้าบ้าน ถึงได้เห็นรถสปอร์ตคันหรูที่มาจอดอยู่ตรงหน้ารั้ว ทั้งยังมีคนในรถที่ตั้งใจเปิดกระจกมองมาในตัวบ้านให้เธอได้เห็นอีก..

พริ้ม : คุณธีโอจริงด้วย ตัวจริงเสียงจริงเลย

พราวฟ้า : เอาไงดี

พราวฟ้า : ให้เขาตามมาสงสัยแบบนี้คงไม่ดีแน่เลย เดี๋ยวจะมีปัญหาอีกแน่ๆ

พริ้ม : คือพูดไปจะหาว่าร้าย แต่พ่อของลูกเราทั้งคนอะ ใครทำไรไว้ก็ไปฟ้องเลยสิ ยังไงเขาก็เลือกลูกอยู่แล้ว จะมานางเอก ลำบากดูแลลูกคนเดียวอยู่ทำไม ไม่เห็นสนุก

พราวฟ้า : พริ้มขึ้นมาเอาพี่โรมอาบน้ำให้พี่ เดี๋ยวพี่ลงไปคุยเอง

พริ้ม : ฟ้องให้หมดเลยนะ เข้าใจไหม ได้โอกาสแล้ว

พราวฟ้า : ขึ้นมาเถอะนา

เห็นแบบนั้นพริ้มเองถึงรีบขึ้นไปที่ชั้นสองของบ้านทันที เช่นเดียวกับพราวฟ้าที่ลงมาจากชั้นสองของบ้าน

สูดลมหายใจรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี ก่อนจะเปิดประตูเดินออกไปที่หน้ารั้วบ้าน..

ไม่นานธีโอเองก็ลงจากรถตรงเข้ามาหาเธอเช่นกัน

"คุณตามมา มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ"

"พ่อของเด็กอยู่ไหน...หมายถึง พ่อของเจโรม"

"พ่อของเจโรมเขาไปทำงานค่ะ"

"อ่า" ไม่เตี๊ยมกันมาก่อนเลยสินะ..คำตอบจากเจโรมกับพราวฟ้าต่างกัน ทั้งที่คำถามที่เขาถามไม่น่าใช่คำถามที่จะตอบต่างกันขนาดนี้ได้...

ยิ่งถามก็ยิ่งได้คำตอบชัดเจนขึ้น

เจโรมลูกเขา..ลูกเขาจริง ๆ

"คุณกลับไปได้แล้วค่ะ ถ้าเรื่องงานไว้คุยกันในเวลางานจะดีกว่า"

"เจโรมบอกว่าแด๊ดเขาเสียแล้ว"

"..."

"และแด๊ดชื่อธีโอ?" คิ้วเข้มเลิ่กขึ้น ส่งสายตาคมมองมาหาร่างสวยตรงหน้าที่นิ่งชะงักไป ทั้งยังเบี่ยงสายตาหนีหลบสายตาเขา "แล้วใครไปทำงาน โกหกอะไรไม่ถามลูกก่อนสักนิด?"

"แด๊ดดี๊!!!" เด็กน้อยที่เปิดประตูบ้านวิ่งออกมาเอ่ยเรียกแด๊ดดี๊เสียงดังฟังชัด พร้อมรูปภาพในมือที่ถือติดมือออกมาด้วย... "แด๊ดดี๊ แด๊ดดี๊จริงด้วย!"