ลัยลาเหลือบตามองเขา ใบหน้าหล่อเหลาของสามีเหยียดยิ้มออกมาเล็กน้อย “ที่คุณพูดหมายถึงอาหารที่ขอให้ฉันเลี้ยง หรือว่าเรื่องบนเตียงกันแน่”
เขาจ้องหน้าเมียแล้วทําเสียงดุกลบเกลื่อน “เธอนี่ยังไง เห็นฉันเป็นคนยังไงถึงได้คิดว่าสมองฉันมีแต่เรื่องบนเตียง”
“ก็คําว่าลีลาเด็ดไม่น่าจะเกี่ยวกับอาหารนี่คะ”
“เกี่ยวสิ เธอไม่เห็นร้านส้มตําดังๆ ที่เขารีวิวกันเหรอไง แม่ค้าตําไปรําไปด้วย เขายังจัดประกวดตําส้มตําลีลากันออกบ่อย คนกินได้กินอาหารอร่อย ได้ดูลีลาแม่ค้าไปด้วย”
ลัยลาพยักหน้า “ถ้าเชื่อ ฉันก็หลอกง่ายเต็มทีแล้ว” ลัยลาพูดจบก็เดินนําหน้าไปก่อน ปล่อยให้สายตาคมปลาบของสามีทอประกายเข้มขึ้น
“ทีอย่างนี้ฉลาดขึ้นมาทันที” แล้วเดินตามเมียเด็กไป
แต่ยังไม่ทันจะออกประตูโรงแรม อรรณพก็วิ่งกระหืดกระหอบตามมา “เดี๋ยวลัยลา อย่าเพิ่งไปสิ”
ลัยลาจึงรีบหันกลับมามองแล้วเห็นว่าเป็นเพื่อนหนุ่ม “ว่าไงจ๊ะณพ ฉันจะกลับบ้านแล้ว ขอโทษ
