EP.12
LADA | สิ่งที่ติดค้างอยูในใจ
“ขอบคุณที่มาส่ง กลับไปได้แล้วล่ะ”
ฉันรีบไล่เขากลับทันทีที่มาถึงคอนโด เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะอายยังไงล่ะ!
ฉันเห็นหน้าตัวเองในกระจกแล้วรับไม่ได้สักนิดเลย ผมเผ้าดูไม่ได้ เครื่องสำอางที่แต่งมาบาง ๆ ก็เลอะไปหมดแล้ว แถมยังมีคราบน้ำลายติดที่มุมปากนิดหน่อยด้วย ดีนะเขาไม่ทักไม่งั้นฉันคงทำตัวไม่ถูกแน่ ๆ
โอ๊ยยย น่าอายมาก!
“รีบไล่จังเลยนะ กลัวผมจะทำอะไรคุณหรือไง”
ท่าทางยียวนกวนประสาทของเขาจะทำให้ฉันเป็นบ้าอยู่แล้วนะ เมื่อไหร่เขาจะหยุดแกล้งฉันสักที
“พอเลย เลิกแกล้งได้แล้ว ฉันจะไปนอนต่อแล้ว”
“นอนกินบ้านกินเมือง”
ด่าฉันจบเขาก็หันหลังเดินไปห้องตัวเองทันที ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากตะโกนตามหลังไปเท่านั้น
“ไอ้หมอปากหมา คุณไม่น่าเป็นจิตแพทย์เลย น่าจะไปเป็นหมอหมามากกว่านะ!”
เขาเหลือบมองฉันแวบหนึ่งก่อนจะเดินหายเข้าห้องไป หวังว่าจนกว่าจะรักษาฉันหายเราจะไม่ตีกันตายก่อนนะ
