EP.13
หลอกหลอน
ร่างบางถูกกระชากแขนอย่างแรงจนเซถลาไปหาอีกฝ่าย เธอเงยหน้าขึ้นเตรียมด่าคนที่มีฉุดกระชากเธอ ทว่าพอเห็นว่าคนตรงหน้าเป็นใครลดาก็แสดงสีหน้ารังเกียจออกมาทันที
“ปล่อยฉันนะ! อย่าเอามือโสโครกของแกมาแตะตัวฉัน!”
ลดาสะบัดแขนอย่างแรงเพื่อหวังให้หลุดพ้นจากการจับของคนตรงหน้า แต่อีกฝ่ายกลับบีบแขนเธอแรงขึ้นจนมันสลัดไม่หลุด
“หึ ทำไมดื้อด้านแบบนี้นะ แค่ยอมมันก็จบแล้ว แม่แกก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”
อนุชิตยิ้มย่องออกมาราวกับผู้ชนะ เขามองเธอด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย ดวงตาฉายแววหื่นกระหาย
อ่าา รอมานานแล้ว.....
รอที่จะจับคนตรงหน้ากดเตียงไม่ไหวแล้ว!
“ฉันไม่ใช่สัตว์แบบแกที่จะเอาไม่เลือกหน้า ถ้าให้ฉันนอนกับแกฉันยอมไปนอนกับหมาข้างถนนดีกว่า!”
“งั้นมาลองดูกันว่าจะเป็นอย่างที่พูดหรือเปล่า ไปกับฉันได้แล้ว”
อนุชิตออกแรงลากหญิงสาวเพื่อไปขึ้นรถที่ขับมา เขามาดักรอเธอที่นี่หลายวันแล้วและก็ช่างบังเอิญเหลือเกิน
