“คนแก่วิ่งนิดเดียวก็เหนื่อย” รตีแกล้งว่าก่อนที่ณภัทรจะทำหน้ามันเขี้ยวใส่ยายตัวยุ่ง
“คืนนี้คนแก่จะแสดงให้ดูว่ายังเตะปี๊บดังนะครับ” ณภัทรอุ้มร่างเล็กขึ้นจากพื้นเพื่อพาไปชำระล้างฟองสบู่ใต้ฝักบัวที่น้ำยังไหลอยู่
“อิอิ...ไม่กลัวคนแก่หรอกค่ะ” รตีหัวเราะยั่วณภัทรอย่างน่ารัก
ณภัทรล้างสบู่ออกจากร่างเล็กก่อนอุ้มร่างเปลือยไปวางบนเตียงหนาอีกครั้งเขาขึ้นไปทาบทับร่างเล็กนั้นแทบจะทันที ไม่รอให้เธอหนีไปไหน
“พี่จะรักน้องรันแล้วนะครับ” ณภัทรบอกเด็กสาวเสียงพร่า รตีกะพริบตามองการกระทำของเขาอย่างใจจดใจจ่อ รู้สึกหายใจหอบๆ ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด
ณภัทรค่อยๆ แนบริมฝีปากหนาลงไปสัมผัสกับเรียวปากหวานอย่างแผ่วเบาก่อนค่อยๆ ตวัดลิ้นหนาหยอกเย้าอย่างเร่าร้อน เมื่อจุมพิตจนพอใจก็ลากไล้ลงมาตามลาดไหล่กลมกลึงกดสัมผัสอย่างหนักหน่วง แล้ววกกลับมาที่ปทุมถันอวบอิ่มเปลือยเปล่าที่ล่อตาล่อใจเหลือเกิน กลิ่นหอมจากสบู่ที่อาบน้ำและหยด
