“อยากทานอะไรเปรี้ยวๆ ค่ะพี่ราม” วาโยพูดอย่างเปรี้ยวปาก
“เดี๋ยวพี่จะให้เด็กไปซื้อให้นะครับ” หลังจากนั้นคนเป็นภรรยาที่แพ้ท้องเหมือนกันก็มานั่งกินอะไรด้วยกันอยู่ในสนามหญ้าหน้าบ้าน
ราเมธกับวายุนั่งมองภรรยาสาวทั้งสองที่ตั้งหน้าตั้งตาทานมะม่วงน้ำปลาหวานอย่างเอร็ดอร่อยแล้วลอบกลืนน้ำลาย
“พี่รามชิมไหมคะอร่อยมากเลยค่ะ” วาโยเอ่ยปากชวนเมื่อเห็นสามีนั่งมองเธอตาปริบๆ
“พี่วาก็ชิมไหมคะ อร่อยอย่างที่วายบอกจริงๆ” ทั้งวาโยและรามาวดีหันไปบอกสามีหนุ่มเพราะเห็นเขานั่งกลืนน้ำลายลงคอติดๆ กันหลายครั้ง
“ทานเข้าไปได้ยังไงเปรี้ยวขนาดนี้” ราเมธพูดกับภรรยาสาวและน้องสาว รู้สึกเสียวฟัน เข็ดฟันแทนเหลือเกิน
“เด็กๆ ทำอะไรกันอยู่จ๊ะ” คุณฤทัยหิ้วปิ่นโตและตะกร้าใส่ของมามากมายเข้ามาหาลูกๆ หลานๆ
“ทานมะม่วงน้ำปลาหวานกันอยู่ค่ะ” วาโยเอ่ยตอบ
“อะไรครับคุณป้า” วายุหันไปมองเด็กรับใช้ที่หิ้วของมามากมาย
“อาหารบำรุงจ้ะ คนท้องต
