"เพทายอย่าลากได้ไหม" สายฟ้ากระตุกแขนออกจากมือเขาเล็กน้อย เมื่อร่างสูงก้าวขาไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วจนเธอก้าวขาตามแทบไม่ทัน
"..." ตลอดเส้นทางที่เขาขับรถมานั้น เพทายเอาแต่เงียบตลอดทาง ไม่คุยกับเธอแม้แต่คำเดียว เมื่อถึงคอนโดก็เป็นอย่างที่เห็น เขาเอาแต่ลากแขนเธอให้ตามขึ้นห้องไป
"เพทายพาฉันมาที่นี่ทำไม บอกแล้วไงรอให้นายอารมณ์ดีก่อนค่อยคุยกันได้ไหม" สายฟ้าดึงแขนออกจากการกอบกุมของเขา แต่เพทายกลับยึดแขนเธอไว้แน่นจนมันแทบจะแหลกคามือเขาอยู่แล้ว
"เงียบ แล้วตามฉันมาก็พอ" เสียงเย็นๆ จากเขาเอ่ยออกมาเบาๆ โดยที่ไม่มองหน้าเธอแม้แต่นิดเดียว
"ไม่! ปล่อยเลยนะ ฉันไม่อยากทะเลาะกับนาย" ยิ่งเห็นเขาอยู่ในโหมดอารมณ์แบบนี้เธอยิ่งไม่อยากคุยด้วย เพราะเกรงว่าจะทะเลาะกันเปล่าๆ ได้แต่ยื้อแรงเขาไว้
"สายฟ้าอย่าขัด" เมื่อเห็นว่าเธอสะบัดแขนออกจากการกอบกุมของเขา ร่างกำยำจึงหันมาทำหน้าดุใส่เธอยกใหญ่
"งั้นก็ปล่อยดิ"
"ฉันไ
