ขอโอกาส
“รถอะไรชน ชนที่ไหน ไปชนได้ยังไง แล้วน้องเป็นอะไรมากไหม ตอนนี้น้องอยู่ไหน ออกจากโรงพยาบาลหรือยัง” ซีอีโอหนุ่มรัวคำถามใส่น้องชายต่างสายเลือดด้วยอาการร้อนรน น้ำเสียงสั่นนิด ๆ เพราะรู้สึกเป็นห่วงหญิงสาวจับใจ
“รถอะไรชนไม่ทราบครับ ตอนนี้น้องออกไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว กระดูกข้อเท้าร้าวต้องเข้าเฝือกราว ๆ หนึ่งเดือน แล้วที่สำคัญ...”
“ที่สำคัญอะไร” เตชินถามเร่ง ใจเขาร้อนรนแทบจะนั่งไม่ติดเก้าอี้ เขาอยากรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ ยิ่งรู้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บ เขาก็ยิ่งรู้สึกเหมือนใจจะขาดและเป็นห่วงสุดหัวใจ
“ผมเห็นสมุดฝากครรภ์สีชมพูในกระเป๋ายาของน้องครับ และผมคิดว่าน้องกำลังท้อง”
“!!!”
เตชินขับรถตรงดิ่งมาที่บ้านของดาวิกาด้วยความเร็วสูง คิดว่าอีกไม่เกินเจ็ดวันคงได้มีใบสั่งไปเยี่ยมเขาถึงหน้าบ้านแน่นอน ทว่าเขาก็ไม่ได้สนใจ เพราะตอนนี้สิ่งที่เขาสนใจมากที่สุดคือหญิงสาวที่อยู่ในบ้านต่างหาก ไม่รู้ว่
