มะปรางเชิดหน้าเดินนำ ทิ้งความรู้สึกด้อยค่าไว้ให้เพื่อนอย่างไม่สนใจ มิลลิรีบเดินตามไป กระทั่งเข้าไปยังตึก คณะศิลป์ภาษา รุ่นพี่ต้อนรับรุ่นน้องอย่างอบอุ่น พร้อมดำเนินกิจกรรม ถึงเวลาพักก็แยกย้ายกัน
พักเที่ยง
'กรี๊ดดดดด'
เสียงกรีดร้องรอบข้างดังสนั่น จนมะปรางกับมิลลิเหลียวมองด้านหลัง ทันทีก็ต้องตกใจเมื่อเห็นสองหนุ่มหน้าตาดีเดินมาด้วยกัน
"พี่ไมยราพ งือออ~"
"ฉันจองพี่เวสเปอร์!"
"ใครก็ได้นาทีนี้ กรี๊ด~"-
"หล่อลากไส้กระชากใจสุดๆ"
เสียงสนทนาของรุ่นพี่ปี 2 ที่เรียนมาก่อน เพราะรู้จักสองหนุ่มฮอตประจำคณะบริหารอย่างไมยราพกับเวสเปอร์อย่างดี ทั้งคู่เป็นเหมือนแรร์ไอเทมประจำมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้
ฉายาที่นักศึกษาตั้งให้ก็คือ
หล่อ รวย กรวยลิมิเต็ด
"ใครอะหล่อมากหล่อทั้งคู่เลย" มะปรางพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นจ้องเขม็งไม่วางตา
"อย่าไปรู้จักเลย" มิลลิตอบกลับ
"แปลว่าเธอรู้จักใช่ไหม?!"
"คือว่า..."
"แนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยสิ"
มิลลิส่ายหน้า พยายามไม่บอกกับเพื่อนสนิทว่ารู้จักคุ้นเคยกับชายหนุ่มสุดฮอตอย่างไมยราพ นิสัยแบบนั้นทำไมมีแต่คนชอบก็ไม่รู้เหมือนกัน
ตึก ตึก
ยังไม่ทันได้อธิบายอะไร มะปรางลุกจากเก้าอี้เดินตรงไปยังสองหนุ่ม อีกทั้งชี้นิ้วมายังมิลลิที่นั่งอยู่ท่ามกลางสายตานักศึกษาที่จ้องมองรอบด้าน ว่ากำลังเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
สองหนุ่มสุดฮอตเดินเข้ามา
"ไม่คิดว่าเธอจะเรียนที่นี่ด้วย" ไมยราพทักมิลลิ "ถ้าให้เดาคงเป็นนักเรียนทุน"
"หนูได้ทุนเรียนฟรีค่ะ" มิลลิพูดเสียงแผ่ว
"แน่อยู่แล้วก็เธอมันจน"
"รู้จักกับเพื่อนฉันไว้สิ ชื่อเวสเปอร์"
ไมยราพกอดไหล่ของเพื่อนชายคนสนิทจากนั้นก็แนะนำตัวให้รู้จัก มะปรางรีบพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มหวาน ดูเหมือนตอนนี้จะตกเป็นเป้าสายตาเพราะปกติสองหนุ่มไม่พูดคุยกับใครนาน
"งั้นเราทำความรู้จักกันเพิ่มขึ้นดีไหมครับ" เวสเปอร์เสนอความคิดเห็น "คืนนี้พี่จัดปาร์ตี้ที่คอนโดไปด้วยกันได้นะ เครื่องดื่มอาหารฟรี"
"ได้ค่ะ" มะปรางรีบตอบพร้อมทำสีหน้าดีใจ แม้มิลลิจะดึงรั้งข้อแขนเอาไว้ พยายามบอกเป็นนัยว่าไม่อยากให้ไปตามคำเชิญชวน
"คืนนี้เจอกันนะครับสองสาว"
"พี่เวสเปอร์เหมือนจะพูดเก่งกว่าพี่ไมยราพนะคะ แต่ก็ดีเหมือนกันคนหนึ่งดูร่าเริง อีกคนหนึ่งสุขุมนิ่งเงียบ เหมาะสมกับเป็นหนุ่มฮอต"
"น้องมะปรางก็สวยครับ แถมเครื่องประดับยังมีแต่แบรนด์เนมราคาแพงทั้งนั้น"
"อุ๊ยยย! พอดีบ้านมะปรางรวยค่ะ"
"คืนนี้เราคงได้ทำความรู้จักกันอีกเยอะ"
สายตาหล่อเหลาของเวสเปอร์จ้องมองจนแทบทำให้มะปรางละลายแหลกเหลวเป็นน้ำ ส่วนไมยราพก็จ้องมองแต่มิลลิที่นั่งอยู่ข้างๆ
สองหนุ่มเดินจากไปท่ามกลางเสียงกรีดร้องของนักศึกษาสาวอีกครั้ง มะปรางเขย่าแขนของเพื่อนสาวคนสนิทถามอย่างร้อนรนใจ
"พวกเขาเป็นใคร! ทำไมทั้งหล่อทั้งรวย ดูจากของที่ใช้ราคาแพงกว่าฉันอีก"
"พี่ไมยราพเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่า"
"อ๋อออ ไม่น่าล่ะเขาดูรู้จักเธอจัง"
"ส่วนพี่เวสเปอร์ฉันเพิ่งรู้จักเหมือนกัน"
"รู้สึกโชคดีจังมาวันแรกก็ได้รู้จักกับหนุ่มฮอตของมหาวิทยาลัย แถมคืนนี้พวกเขายังเชิญชวนเราไปปาร์ตี้ คงสนุกน่าดูเลยเนอะว่าปะ"
มิลลิไม่ได้รู้สึกดีใจ แถมกดดันสุดขีดด้วยซ้ำ หนีเท่าไหร่ก็เหมือนยิ่งใกล้เท่านั้น ความเหม่อลอยทำให้ไม่รู้ว่ามะปรางพูดเพ้อฝันอะไรบ้าง จนกระทั่งถึงเวลาเรียนก็กลับขึ้นไปยังตึกใหญ่
แต่การกระทำของสองหนุ่มยังคงเป็นที่พูดถึงของนักศึกษารุ่นพี่กับเด็กปีหนึ่ง เข้ามาเรียนวันแรก สองสาวสวยอย่างมะปรางกับมิลลิ ก็รู้จักกับผู้ชายสุดฮอตประจำมหาวิทยาลัยซะแล้ว
ตึกคณะบริหาร
"ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งเห็นได้ชัด" เวสเปอร์พูดกับไมยราพ "น้องมิลลิสวยทุกมุมเลยว่ะ"
"นึกว่ามึงสนใจน้องมะปรางนั่น"
"น้องมะปรางก็สวยดีแต่ท่าทางก๋ากั่น ผู้หญิงที่ใช้สายตายั่วยวนผู้ชายก่อนแบบนั้น..คบแล้วคงจะน่าเบื่อ แต่ผู้หญิงยากต่างหากที่เร้าใจ"
"แต่มึงก็นอนกับผู้หญิงที่ง่ายๆ"
"มึงต้องแยกแยะให้ออกว่าผู้หญิงคนไหนควรจะคบควรจะคุย หรือแค่เอาไว้ระบายอสุจิ"
"สัด ฮ่าๆ สันดานก็ไม่ต่างจากกูหรอก"
เวสเปอร์ ชายหนุ่มที่ดูขี้เล่นแต่กับซ่อนเร้น อุปนิสัยหลายอย่างเอาไว้มากมายให้ยิ่งน่าค้นหา เขาชอบเล่นกับความรู้สึกของสตรีอย่างมาก
คล้ายกับมีปมบางอย่างในใจตลอดเวลา
เลิกเรียน
ติก'
มิลลิยืนรอมะปรางด้านล่างของตึก เสียงแจ้งเตือนข้อความก็ดังขึ้น ตัวเล็กหยิบมือถือออกจากกระเป๋าสะพายพร้อมเปิดอ่าน
(ไมยราพ : นึกถึงหน้าตอนเธออ้อนเอ็นแล้วอยากจับดุ้นฟาดเข้าที่เบ้าตาเน้นๆ จังเลย คืนนี้เจอกันนะเด็กร่าน ยินดีต้อนรับสู่โลกของฉัน)