เธออ่อยเองนะ NC

782 Words
ตอนที่ 11 ภาณุภัทร์รีบประคองร่างหญิงสาวที่นัวเนียเขาไม่หยุดลงจากรถเข้ามาภายในห้อง พอร่างบางถึงเตียงมณีมันตราก็รีบกอดรัดร่างหนาของเขาไม่ปล่อยก่อนที่เต้านมอวบเต่งตึงของเธอจะบดเบียดเข้ากับอกล่ำๆของเขา ทำให้กล้ามเนื้อส่วนล่างของประธานหนุ่มตึงปวดอย่างทรมาน วงแขนเรียวงามทั้งสองขึ้นจะยกขึ้นไปโอบรอบลำคอแกร่งเพื่อไม่ให้เขาหนีหายจากเธอไปไหน ภาณุภัทร์ทนไม่ไหวก่อนจะรีบถอดบราเซียร์ออกจากร่างอวบอัดของเธอ หญิงสาวให้ความร่วมมือโดยการยกแขนเรียวงามขึ้นเหนือศีรษะ จนเขาต้องกลืนน้ำลายเมื่อเห็นวงแขนขาวเนียนเรียบไร้ขน มือหนาเอื้อมไปปลดบราเซียร์ทางด้านหลังออกช้า ๆ เพื่อปล่อยให้มันเป็นอิสระ กลิ่นกายเธอหอมฟุ้งไปทั่ว ภาณุภัทร์ค่อย ๆ ถอดบราเซียร์ออกเผยให้เห็นความงามอย่างเต็มตา ทรวงอกอวบอิ่มทั้งสองข้างกำลังกระเพื่อมไหวตามแรงของการหายใจ เขานั่งลงบนเก้าอี้แล้วไล่สายตามองเธอด้วยความปรารถนา มณีมันตรา ใช้มือทั้งสองปิดบังความงามเอาไว้ เธออายเขาเหลือเกินถึงแม้สติจะเหลือเพียงน้อยนิดก็ตาม “ไม่ต้องอายหรอก..คุณจำเป็นต้องให้ผมช่วยนะ" เขาบอกเธอ ซึ่งเธอก็พอจะรู้ว่าไม่อาจทนแรงปรารถนาที่มีในกายของตัวเองได้ ถึงแม้จะมีสติกลับมาบ้างแล้วก็ตาม “ปิดไฟก่อนสิคะ” เขาไม่สนใจรีบดึงมือของหญิงสาวทั้งสองข้างที่ปิดเต้านมของเธอเอาไว้ออกจนหมดสิ้น เธอใจบางเพราะใบหน้าอันหล่อเหล่าคมคายของคนตรงหน้า จนปล่อยให้ริมฝีปากหยักได้รูปนั้นเข้าครอบครองยอดอกทั้งสองข้างของเธอ ภาณุภัทร์ออกแรงดูดดึง ร่างเธอส่ายไหวไปมาเพราะความเสียวซ่าน เขาย้ายริมฝีปากไปมาเพื่อดูดกลืนสองเต้าจนครบอย่างไม่ลำเอียง “ขอร้อง อย่าจ้องฉันแบบนั้นสิคะ” “ก็ผมอยากเห็น” เขาจ้องไม่หยุดถึงแม้เธอจะขอร้อง “คุณใจร้ายจัง” เธอทำหน้าเอียงอาย แต่ก็ยังอยากให้เขาดูดเต้านมอวบ ๆ ที่มือสองข้างของเขาประคองไว้อยู่ดี “หรือถ้าคุณหายจากอาการนั้นแล้ว เราจะกลับกันตอนนี้ก็ได้นะ” เขารู้ว่าเธอต้องการจึงแกล้งพูดออกไป พอสิ้นเสียงทุ้ม..หญิงสาวก็เอ่ยขึ้นทันควัน “คุณอยากเห็นมากกว่านี้มั้ยคะ” เสียงหวานกระซิบบอกอย่างไม่อายเพราะกลัวเขาจะเปลี่ยนใจ “อยากสิครับ...คนสวย” “งั้นถอดกระโปรงให้ฉันสิคะ..สุดหล่อ” นิสิตสาวตัดสินใจลุกขึ้นยืนพร้อมสายตาอันยั่วยวน จนเลือดในกายหนุ่มพลุ่งพล่าน ภาณุภัทร์ขาดสติและไม่รีรอที่จะปรนเปรอความสุขที่คนตรงหน้าอย่างที่เธอต้องการ “คุณสวยเหลือเกิน สวยจนผมห้ามใจไม่อยู่” สิ้นเสียงมือหนาก็รีบถอดกระโปรงนักศึกษาที่คับแคบออกให้เธออย่างทะลักทุเล ก่อนที่มือทั้งสองข้างจะลากไล้ไปตามเรียวขางามเรียบเนียน เธอกำลังแผดเผาเขาด้วยไฟตัณหา ยิ่งยามที่เธอกดใบหน้าเขาเข้าไปหาทรวงอกอวบอิ่ม เรือนร่างของเธอมันนุ่มนวลและหอมเหลือเกิน เขาชอบกลิ่นตัวของเธอ นิสิตสาวตอบสนองเขาเป็นอย่างดี ก่อนที่มือหนาจะเอื้อมมาเกี่ยวขอบแพนตี้ตัวจิ๋วที่ปิดของสงวนอันโหนกนูนจนแทบไม่มิดนั้นออกไป ภาณุภัทร์รีบล่ะสายตาจากส่วนอื่นลงมาชื่นชมความงามด้านล่าง “สวยมาก...ผมขอชิมนะครับ” “อยากชิมก็ชิมสิคะ..สุดหล่อ” เธอบอกเขาด้วยความแววตาอันเร่าร้อน แต่เมื่อถูกเขาจับเรียวขางามแยกออกจากกัน เธอก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองนั้นยังไม่เคยมาก่อน จึงรีบหนีบขาของตัวเองเข้าหากันอย่างอัตโนมัติ มือเรียวบางรีบปกปิดความสาวไว้ด้วยความเอียงอาย แต่ด้วยอารมณ์ที่มีอยูุ่มากมายบวกกับความหล่อเฟอร์เฟคของเขา เธอก็ไม่อาจต้านทานเขาได้อีกต่อไป “ไม่ต้องอายนะครับผมจะช่วยคุณเอง” ในที่สุดเขาก็พูดจาอ่อนโยนจนทำให้เธอยอมให้เขาสำรวจความงดงามจนได้ มือเรียวบางที่ปกปิดของสงวนถูกจับแยกออกไปอย่างช้า ๆ ต้นขาขาวอวบนุ่มนิ่มถูกใบหน้าของเขาซบลงไปสูดกลิ่นหอม ก่อนจะเริ่มสำรวจภายในอันงดงาม
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD