ไหล่กว้างของมาริออสไหวน้อยๆ
“ใช่ครับ ผมมันขี้เหร่ที่สุดในบ้านนั่นแหละครับ เลยไม่มีใครเอา”
มัลลิกานิ่งไปนาน และทำหน้าครุ่นคิด
“งั้นคุณมาริออสก็คงจะเป็นผู้ชายที่น้องแพทบอกว่าเกลียดขี้หน้า ชาตินี้จะไม่มีวันพบเจอหน้าอีกใช่ไหมคะเนี่ย”
“คงจะใช่ครับ”
“พี่หนิงคะ”
พิมรักทนไม่ไหวรีบทักท้วง แต่มัลลิกาติดลมบนไปเสียแล้ว
“อ้าว แล้วทำไมมาเป็นผัวเมียลับๆ กันได้ล่ะคะ”
“นรกลิขิตมั้งครับ เอาเป็นว่าผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า เชิญคุณหนิงรับประทานอาหารให้อร่อยนะครับ”
“เอ่อ...”
มัลลิกายังไม่หมดข้อสงสัย แต่มาริออสเดินหนีออกไปเสียก่อน
“ยังถามไม่หมดเลย”
“พี่หนิงคะ”
พิมรักมองมัลลิกาตาแดงก่ำ
มัลลิการู้สึกตัวก็รีบหันไปหา
“พี่...พี่ขอโทษนะ พอดีอาชีพเดิมมันทำงานอีกแล้วน่ะ”
มัลลิกาเคยเป็นนักข่าว ก่อนจะลาออกมาเปิดร้านดอกไม้จนร่ำรวย ร้านของพิมรักก็เป็นสาขาหนึ่งของร้านมัลลิกานั่นเอง
“ไม่เป็นไรค่ะ เรามากินข
