ไม่รักก็อย่าร้าย

EP4นัดเดต

“ไปนอนที่ไหนมาอีกล่ะ ถึงได้กลับบ้านเอาป่านนี้” ทันทีที่เท้าของควีนแตะพื้นบ้าน คำพูดประชดประชันของพ่อบังเกิดเกล้าก็ดังทบโสตประสาทของเธอแทบทันที ควีนมีสีหน้าเบื่อหน่ายอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งแน่นอนว่าท่าทีของเธอทำให้คนเป็นพ่อไม่พอใจ “ทำตัวเหลวไหลใหญ่แล้วนะควีน”

“แล้วยังไงคะ” ควีนเลิกคิ้วถามกลับอย่างไม่ยี่หระ ไม่แยแสต่อสายตาตำหนิของพ่อที่มองมาสักนิด เธอก็เป็นของเธอแบบนี้ เป็นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เป็นมาตั้งแต่แม่จากไป พ่อเพิ่งรู้สึกรับไม่ได้ตอนนี้เหรอ

“แกโตแล้วนะควีน เลิกทำตัวให้พ่อเป็นห่วงสักทีได้ไหม”

“ฮึ” ควีนเค้นหัวเราะใส่ แทบอาเจียนออกมาตั้งแต่ได้ยินคำนั้น เป็นห่วงเหรอ พ่อเนี่ยนะเป็นห่วงคนอย่างเธอ เธอหูฝาดไปรึเปล่า “พ่ออย่าพูดจาตลกได้ไหมคะ อยากเห็นน้ำท่วมกรุงเทพหรือไง”

“เห็นความเป็นห่วงของพ่อเป็นเรื่องตลกหรือไง”

“นอนไม่เต็มอิ่มเหรอคะ สมองเลอะเลือนหรือไงถึงได้พูดอะไรแบบนั้นออกมา” น่าขนลุกชะมัด

“แกเป็นลูกฉันนะ” เหรอ ถ้าไม่ย้ำให้ฟังควีนลืมไปแล้วจริง ๆ นะว่าเธอมีพ่อ

“หนูง่วงอยากนอน ถ้าพ่อเหงาอยากหาเพื่อนคุยเชิญคุยกับลูกเลี้ยงสุดที่รักของพ่อเลยค่ะ หนูขี้เกียจฟัง” คำพูดจาไร้สาระพรรค์นั้นเธอไม่อยากฟังให้แสลงหู

“ยัยควีน” เสียงก่นด่าดังตามหลังมาติด ๆ แต่ควีนไม่แม้หันกลับไปสนใจ เธอก้าวขาฉับ ๆ ขึ้นนอนอย่างไวพร้อมกับหัวใจที่เย็นชา

ควีนกับพ่อไม่ลงรอยกันมานานมากแล้ว นับตั้งแต่วันที่ควีนรู้ว่าพ่อนอกใจแม่ไปมีคนอื่น ทำให้แม่ของเธอตรอมใจจนจากโลกนี้ไป หลังจากที่แม่ของควีนจากไปไม่นานพ่อก็ได้พาชู้รักกับลูกเลี้ยงเข้ามาอยู่ในบ้าน พาชู้มาแทนที่แม่ในทุก ๆ ด้าน บ้านที่เคยเต็มไปด้วยความทรงจำดี ๆ ตอนนี้กลับเลือนลาง มันไม่ใช่บ้านสำหรับควีนอีกต่อไป ควีนโกรธและเกลียดในสิ่งที่พ่อทำ จากเด็กสาวผู้น่ารักจึงกลายเป็นต่อต้านและร้ายกาจอย่างเช่นทุกวันนี้

“เฮ้อ” ควีนถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย ทิ้งสะโพกนั่งลงบนเตียงนุ่มพลันยกมือบีบนวดร่างกาย “เมื่อยชะมัด“ บทรักเร้าร้อนเมื่อคืนทำควีนรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไม่หาย เขาคนนั้นเอาเธอแบบเอาเป็นเอาตาย บอกให้เบาหน่อยก็ไม่ฟัง หนำซ้ำยังกระแทกกระทั้นส่วนนั้นเข้ามาไม่ยั้งจนเธอหมดแรง

คิดถึงบทรักร้อนแรงเมื่อคืน ใบหน้าสวยร้อนฉ่า ไม่ต้องส่องกระจกควีนก็รับรู้ได้ว่าหน้าเธอตอนนี้คงแดงมากแน่ ๆ ว่าแต่ป่านนี้เขาคนนั้นกำลังทำอะไรอยู่นะ ทักไปก่อกวนหน่อยดีกว่าให้พอหอมปากหอมคอ

ควีน: เมื่อคืนนายทำฉันหมดแรงจะชดใช้ยังไง

ควีนรอข้อความตอบกลับอย่างใจจดใจจ่อ

: อย่าไร้สาระ

ควีน: เย็นชาไปแล้วนะ อ่อนโยนให้เหมือนตอนอยู่บนเตียงหน่อยพ่อหนุ่ม

: เธอนี่มัน

ควีน: สวยใช่ไหม หลงเสน่ห์ฉันแล้วหรือไง

: ไม่มีวัน

ควีน: เสียใจจัง ผมก็ยาวขนาดนี้ มัดใจนายไม่ได้เลยเหรอ

: อย่าไร้สาระ

ควีนหน้ามุ่ยทันทีหลังจากอ่านข้อความจบ เย็นชายังไงก็เย็นชาอย่างนั้น ไม่เคยอ่อนข้อและอ่อนโยนให้เธอสักครั้ง ควีนละอยากรู้จริง ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนสามารถทำให้ผู้ชายอย่างเขายอมศิโรราบได้

ควีน: จ้ะ

ควีนพิมพ์ข้อความตอบกลับก่อนวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะข้างเตียง

ไม่รู้ว่าควีนเผลอหลับไปตอนไหน ตื่นมาอีกทีท้องฟ้าด้านนอกก็เริ่มเปลี่ยนสี ควีนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูนาฬิกาเห็นข้อความที่เพื่อนส่งมาหามากมายแต่กลับไร้เงาข้อความจากราชา

เห็นดังนั้นควีนจึงเบะปากด้วยความหมั่นไส้ แค่พิมพ์ข้อความมาถามไถ่มันยากเย็นมากขนาดนั้นเชียวหรือ มันเหนื่อยมากขนาดนั้นเลยหรือไง

ยูจิ: ดื่มไหม ร้านคิงส์เหมือนเดิม

ควีน: วันนี้ไม่ว่าง

ยูจิ: ไปไหน นัดใครไว้เหรอ

ควีนกลั้วหัวเราะกับข้อความที่ตอบกลับมาอย่างเร็วรี ไม่ค่อยอยากรู้เลยนะ

ควีน: นัดเดต

ที่ไหนกัน ควีนแค่อยากแกล้งเพื่อนขำ ๆ นัดดงนัดเดตไม่มีจริงหรอก ผู้ชายที่ไหนอยากออกเดตกับนางมารร้ายอย่างเธอกัน คงไม่มีใครอยากตกนรกทั้งที่ยังไม่ตายหรอก

วันนี้ควีนอยากไปนั่งดื่มที่บาร์เงียบ ๆ คนเดียวมากกว่าจึงปฏิเสธนัดของเพื่อนไป

ถึงเธอจะเป็นคนติดเพื่อนมาก แต่ก็มีวันที่ควีนอยากใช้ชีวิตเงียบ ๆ คนเดียวเหมือนกัน