เป็นความลับ ไม่เคยเล่าให้ผู้หญิงคนไหนฟังมาก่อน” น้ำเสียงช่วงหลังๆ แผ่วเบาเหมือนกระซิบ ท่าทางเหมือนมีความลับ ไพรหอมเลยเผยยิ้มเหมือนเอ็นดูเขา นึกภาพเด็กชายพันศึกมีเรื่องทะเลาะชกต่อยกับเพื่อน
“เมื่อก่อนอาพันศึกต้องเกเรมากแน่ๆ หอมไม่ให้ลูกเกเรเหมือนอานะคะ” เธอค้อนให้อย่างน่ารัก
“เลี้ยงเค้าด้วยความรัก แต่ไม่หงอ ให้เค้าเป็นตัวของตัวเอง แต่ไม่ออกนอกลู่นอกทางที่ไม่ดี ถึงเค้าจะเป็นลูกเรา แต่เราเลี้ยงได้แต่ตัว ให้เค้าได้เรียนรู้ชีวิต พ่อกับแม่ไม่เคยเลี้ยงอาแบบโอ๋ เอาใจ ท่านรักอา... แต่รู้จักรัก ให้อามีอิสระ รู้จักคิดเอง ตัดสินใจเองมาตลอด” พันศึกเล่าอย่างมีความสุข เขาเทิดทูนบิดาและรักพวกท่านที่สุด แม้จะไม่ใช่ลูกแท้ๆ แต่พวกท่านก็เลี้ยงเขาอย่างดี สนิทกันเหมือนเพื่อน คุยกันได้ทุกเรื่อง
“ยายเลี้ยงหอมให้อยู่ในกรอบ” เธอพูดถึงยายแล้วเศร้า
“ท่านไปสบายแล้ว เลิกหน้าเศร้าได้แล้ว ถ้าคิดถึงก็ไปทำบุญให้บ่อยๆ ส
