เดี๋ยวอาบีบบังคับให้เธอไปจดทะเบียน ก็จะหาว่าเผด็จการ ไม่สนใจความรู้สึกหรือถามความเห็นเธอก่อน อาก็ถามแล้วไง เธอบอกเร็วไป อาก็รอได้ รอนี่ไม่ได้หมายความว่าจะรอไปตลอดชีวิตหรอกนะ เพราะถ้าไม่จดก็จับปั๊มลูกให้ท้องโย้หัวปีท้ายปีอยู่นี่แหละ จนกว่าจะยอมเป็นเมียอาจริงๆ อย่างถูกต้องตามกฎหมาย”
“ก็หอม...” ไพรหอมอ้ำอึ้ง เขาก็พูดถูกของเขา แต่ประโยคหลังนี่ออกแนวเผด็จการอีกแล้ว
“ก็หอมอะไร” เขาก้มลงมากระซิบถาม มันเขี้ยวคนท้องจนอยากจับฟัดเสียใจจะขาดแล้ว
“จะให้ตอบตกลงง่ายๆ ได้ยังไง เดี๋ยวก็หาว่าใจง่าย” เธออุบอิบตอบ
“จะเล่นตัวว่างั้นเถอะ” เขาหัวเราะอีก เธอทุบเขาอั๊กๆ พันศึกรวบมือไปกดจูบเบาๆ
“อยู่กับอา เอาความจริงใจ ตรงไปตรงมา ไม่ต้องเล่นตัวมากหรอก อาเดาไม่ถูก ถ้าเธอปฏิเสธ อาก็จะไม่บีบบังคับ เพราะเท่าที่พามาที่นี่ ก็บังคับมากพอแล้ว อารู้ดี” เขาแคร์เธอที่สุด ไพรหอมมองสบตาอย่างอึ้งๆ
“ทำไมอยากจดทะเบียนกับหอม
