ฟางซินอึ้งไปเพราะคำกล่าวของเพ่ยหลินยิ่งฟังก็ยิ่งน่าประหลาดใจและทำให้ประมุขพรรคมารเริ่มหวาดระแวง ไม่ว่าจะเป็นท่าทีและสายตาของเพ่ยหลินล้วนทำให้ความนึกคิดของนางถูกรบกวนด้วยความไม่ไว้วางใจ เพ่ยหลินกระตุกยิ้ม
“เจ้าควรรู้ตัวเองว่ากำลังกระทำการสิ่งใด ผู้จะเป็นใหญ่ใจวอกแว่กย่อมไม่น่านับถือ ฟางซิน...เจ้าคือประมุขพรรคบุปผาสวรรค์ พรรคมารอันเลื่องลือเรื่องความเหี้ยมโหดไม่มีปราณี หากไม่ระวังตัวแม้พลาดก้าวเดียวงานใหญ่ก็จะเสียและเป็นที่หมิ่นแคลนของคนทั่วทั้งยุทธภพ”
“ข้าระวังตัวเสมอท่านแม่”
“ระวังตัวของเจ้านั้นดีแล้ว แต่หากมิระวังใจเจ้าจะพบแต่อันตรายและความผิดหวัง”
“ขอบคุณสำหรับคำเตือนของท่านแม่ ข้าจะขอเดินลมปราณเพื่อรักษาบาดแผลต่อ”
“บาดแผลของเจ้าอาจรักษาหายแต่พลังวัตต์และลมปราณของเจ้ามิมีวันกลับมากล้าแกร่งเหมือนดังเก่าได้อีก”
“ข้าขอเวลารักษาตัวนับจากนี้อีกสามราตรี”
“เจ้าจะรักษาตัวในห้องนี้ต่อไปใยใ
