“ข้าก็มีส่วนผิดต่อเรื่องนี้” หลวนคุนกล่าว “ข้าทิ้งให้ท่านตกอยู่ในวงล้อมของศัตรู ช่างเป็นเรื่องน่าละอายยิ่งนัก”
“บอกแล้วว่าข้ามิโทษใคร หลวนคุน ทั้งท่านและไป๋เจี้ยนต่างทำดีที่สุดแล้ว”
“ถ้าเช่นนั้นบอกข้าได้หรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับท่านหลังจากที่ข้าต้องรีบพาท่านลุงกลับมายังสำนัก”
“ข้าเพียงพลาดท่าถูกเข็มพิษของนางมารดอกไม้เงิน แต่มีผู้ช่วยชีวิตข้าไว้”
“คนผู้นั้นเป็นใครกัน?”
ไป๋เจี้ยนสืบถามด้วยความสงสัย และช่างเป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำหรับเจ้าสำนักเฟิงอี้ จิ้นเหอถูกเข็มพิษของพรรคมารเช่นนั้นหรือ...เขาเคยได้ยินมาว่ามันเป็นพิษร้ายแรงที่จะหายารักษาได้ยากยิ่ง แต่แม่ทัพหนุ่มกลับรอดตายมาได้ในสภาพที่ยังแข็งแรงเสมือนว่ามิได้ต้องพิษใด ๆ มาก่อนเลย
“ต้องขออภัย ข้ามิรู้ว่าคนผู้นั้นคือใคร”
จิ้นเหอตอบไม่เต็มเสียงเพื่อหลีกเลี่ยงที่จะบอกความจริง ชั่ววาบของความรู้สึกเขานึกถึงฟางซินหาใช่นางมารหมื่นบุปผา และท
