"Gwen hindi mo ba papasukin iyang bisita mo?" tanong ng kanyang ina na tulad niya ay nakisilip rin sa bintana. "Aba'y nakakaawa."
Napatingin siya kay sa gawi ni Ylac. Nakaupo ito sa ilalim ng puno, mukhang inip na inip na ang hitsura habang pinaglalaruan sa daliri nito ang isang dahon at may hawak naman na soft drink na nakaplastik ang isang kamay. Namumula na ang pisngi nito sa panay kamot nito na tila ba pinuputakte ito ng lamok kahit tirik ang araw. Alam niyang init na init na ito sa suot nito. Bakit kasi nakakurbata pa ito? May ideya ba ito na bukid ang pupuntahan nito? Pinagtitinginan ito ng mga kapit-bahay nila na tila ba noon lang nakakita ng taong mukhang artista.
"Lalabasin ko na ba 'nay?"
"Siyempre! Mas mabuting mag-usap kayo ng masinsinan. At baka tapatin ka ng taong 'yan na
