สามเดือนต่อมา
ท้ายที่สุดความพยายามก็ไม่เคยทรยศใคร คนที่แสดงความจริงใจและมุ่งมั่นมาตลอดหลายเดือน ผลตอบแทนคือการได้เมียรักพร้อมลูกแฝดกลับไร่สุรารักษ์
เจินท้องโตเข้าเดือนที่แปดแล้ว แบกท้องอย่างยากลำบากกว่าจะผ่านไปแต่ละวัน ยิ่งใกล้คลอดอาการปวดร้าวตามข้อกระดูกก็ยิ่งรุมเร้า
ในทุกคืนเฮียเสือคอยนวดขาให้เมียท้องโต บีบคลายไม่แรงมากพอให้บรรเทาอาการปวดดีขึ้น เวลาเจินนอนไม่หลับเพราะปวดเนื้อตัวเขาก็ลุกขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อน
เขากลัวเมียทิ้งไปอีก
กลัวลูกไม่รักตัวเอง
ทุกอย่างที่ทำให้ก็เพราะรักคำเดียว ซึ้งใจจนสงสารเมียด้วยซ้ำที่ตั้งท้องลูกเขาอยู่ แถมยังเป็นลูกแฝดชายหญิงอีกต่างหาก
“เดินไหวมั้ย” เฮียเสือที่ประคองเอวภรรยาไม่ห่างถามขึ้น
“ยังไหวค่ะ” เจินพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม ที่จริงก็แอบปวดเท้านิดหน่อย เดินได้ไม่เท่าไหร่ก็ปวดเอวหนักแล้ว แต่แค่อยากมาเดินตลาดผ่อนคลายบ้างไม่ใช่อุดอู้อยู่แต่ในไร่
เมียดื้อยั
