ไร่องุ่นสุรารักษ์สุดแสนจะกว้างใหญ่ ถูกโอบล้อมด้วยภูเขาเขียวขจีสลับทับซ้อนอย่างสวยงาม ท่ามกลางสายลมเย็นที่พัดโกรกให้ผ่อนคลายตลอดทั้งวัน
เพราะกำลังเข้าสู่ต้นฤดูหนาวแล้ว..
พระอาทิตย์ใกล้ตกในยามเย็น เคลือบท้องฟ้าด้านบนทั้งผืนเป็นสีส้มดูเพลินตา เสียงปรบมือดังขึ้นในทันที เพื่อแสดงความยินดีกับบ่าวสาวเข้าประตูวิวาห์
ร่างบางในชุดเจ้าสาวที่สวยราวกับเจ้าหญิง จูงมือเด็กชายและเด็กสาวตัวจ้อยวัยเตาะแตะคนละข้าง
ด้านหน้าคือสามีหรือพ่อของลูกยืนรออยู่..
ใบหน้าหล่อเหลายิ้มกว้างอย่างมีความสุข เมื่อเมียรักกับลูกน้อยกำลังเดินตรงมาหาตน ในแววตาสุขล้นกับภาพตรงหน้าที่ได้เห็นจนยากจะอธิบายความรู้สึก
เป็นภาพที่อิ่มเอมใจเสียเหลือเกิน
สักขีพยานรักทั้งสองคนในวัยฟันน้ำนม
ระหว่างทางมีดอกไม้โปรยปราย แขกในงานถูกรับเชิญเฉพาะคนสำคัญของสองฝั่งบ่าวสาว กำลังป้องปากโห่ร้องยินดีกับทั้งคู่ด้วยความเปรมปรี
“พ่ออุ้ม..” เด็กหญิ
