เสียงร้องไห้กระจองอแงดังขึ้น พ่อแม่มือใหม่ต่างก็หัวหมุนกับการเลี้ยงเจ้าแฝดตัวน้อย ที่กว่าจะผ่านไปแต่ละวันก็แทบลากเลือดกันเลยทีเดียว
เข้าใจความเป็นแม่ในวันที่ได้เป็นแม่คน..
เจินกำลังนั่งใช้เครื่องปั๊มนมอยู่ ส่วนเฮียเสืออุ้มกล่อมแฝดน้อง ที่ยังส่งเสียงร้องไห้งอแงไม่หยุด
สองสามีภรรยาหัวหมุนอยู่แต่กับเรื่องลูก ตลอดสองเดือนที่ผ่านมานอนนับชั่วโมงได้เลย ไหนจะต้องตื่นมาให้นมตามเวลาที่ตั้งไว้ อีกทั้งลูกน้อยยังผวาในตอนกลางคืนอีก
เหลือแค่ไผ่ก็กลายเป็นแพนด้าที่สมบูรณ์
“หนูยังเจ็บเต้าอยู่ไหม” ร่างสูงที่กล่อมลูกน้อยเอ่ยถามไถ่ด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“นิดนึงค่ะ ปวดเต้า” เธอตอบกลับแล้วยู่ปากเล็กน้อย เวลาให้นมลูกจะรู้สึกคัดเต้าจนบางครั้งก็เจ็บด้วย
“เดี๋ยวเฮียไปถามเฮียสิงห์ให้ น่าจะมีเบอร์ติดต่อคนนวดเรื่องนี้โดยตรง หนูเจินจะได้ไม่เจ็บ”
“อื้อ ขอบคุณนะคะ น่าจะสบายตัวขึ้นเยอะเลย”
แค่คิดเจินก็รู้สึกสบายตัวแล้
