“จะกอดกันอีกนานไหม พอได้แล้วมั้ง” ลูเซียสพูดออกไปด้วยเสียงเข้ม พร้อมกับเอามือกอดอกมองฟาติมากอดกับผู้ชายต่อหน้าต่อตาของเขา
ด้านอลันและเมธัสรวมไปถึงฟาติมาก็หันไปมองตามเสียงคมเข้มนั้นทันที ก่อนจะอลันและเมธัสจะมองอย่างสงสัยว่าผู้ชายคนนี้กำลังพูดอะไร
“คุณลูเซียส คุณมาได้ไงเนี่ย ฉันก็นึกว่าคุณจะอยู่ข้างนอกซะอีก” ฟาติมาที่กอดกับเมธัสอยู่ก็รีบผละจากเมธัสทันที ก่อนจะหันมาตอบลูเซียสอย่างเนียนๆ เพราะสีหน้าของเขาแสดงออกมาอย่างจดจ้องแบบนั้น
“ก็มาดูคุณไง แต่ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นคุณกำลังกอดกับผู้ชายอย่างนี้ ทำไม คุณชอบไอ้หมอนี่งั้นเหรอ ถึงไปกอดมันอย่างนั้น” ลูเซียสพูดบอกไปแล้วก็กัดฟันอย่างข่มความไม่พอใจของตัวเองเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าเขากำลังหึงหวงเธออยู่
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะคุณ ฉันก็แค่กอดปลอบใจเฮียแม็กเขาก็เท่านั้นเอง เขาเป็นห่วงมีมี่ที่ถูกเพื่อนคุณลากออกไปนู้นไงล่ะ คุณอย่าเข้าใจฉันผิดสิ ” ฟาติมา
