"พี่วินปล่อยพลอยนะคะ..."
คนเมาทำตามคำสั่งเป็นอย่างดี เขาก้าวเดินมาแล้วปล่อยเธอลงที่โซฟา เพียงเสี้ยววินาทีก็ตามลงมาทาบทับอย่างแนบชิดจนแทบจะเป็นร่างเดียวกัน ใบหน้าหล่อซุกไซ้ไปยังซอกคอขาว กลิ่นหอมที่คุ้นเคยทำเขาขาดสติ เขาคิดถึงและอยากครอบครองเธอ ยิ่งได้โอบกอดแนบชิดยิ่งนึกถึงคืนวันที่เคยอยู่ร่วมเตียงกัน
"จำไว้ว่าพลอยเป็นของพี่ เป็นของพี่มาตั้งแต่แรก"
อัศวินไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป เขาดันตัวลุกขึ้นมากกระชากเสื้อของตัวเองออกจนโชว์เรือนร่างกำยำ เขาจัดการเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด ส่วนของคนใต้ร่างนั้นแค่ถอดเพียงนิดก็หลุดออกไปกองที่พื้นแล้ว
"ไม่นะพี่วิน! อย่าทำแบบนี้ ฮือ..."
พลอยไพลินพยายามที่จะเตือนสติพ่อของลูกตลอดเวลา การต่อต้านบ่งบอกว่าเธอไม่ได้ยินดีหรือยินยอมให้เขาทำแบบนี้ เธอรู้ดีว่าแรงของเธอสู้เขาไม่ไหว ยิ่งเธอต่อต้านมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรุนแรงและทำอะไรที่เกินเลยไปมาก
การกระทำขอ
