อัศวินรู้สึกถึงความมืดมนในหัวใจเมื่อพลอยไพลินเดินออกไปอย่างไรเยื้อใย เขายืนจมอยู่กับความรู้สึกผิดในสิ่งที่กระทำลงไป เขาเดินตรงไปหาลูกน้อยที่ยังคงนอนหลับอยู่ ใช้มือสัมผัสกับเท้าเล็กๆ ด้วยหัวใจที่จุกหน่วง
'พ่อทำผิดไปแล้ว พ่อทำผิดกับแม่ของลูกมากเหลือเกิน' อัศวินบอกกับลูกน้อยพร้อมหัวใจที่บีบรัดแน่น ทุกอย่างมันจบลงแล้ว เขาไม่มีหน้าไปง้อแม่ของลูกอีกแล้ว ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาในตอนนี้ก็คงจะมีแต่ความเกลียดชัง
'สมควรแล้วกับสิ่งที่ทำลงไป' เขาตอกย้ำกับตัวเองก่อนที่จะก้าวเดินออกมาจากห้องนอนของเธอ ห้องนอนที่แสนอบอุ่นและเต็มไปด้วยกลิ่นหอมประจำตัวของเธอ
ตึก!
ร่างสูงหยุดชะงักเมื่อพบแม่ของเขาที่มาหาหลานชายในเช้าวันนี้ ผู้เป็นแม่มองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยใจ เมื่อคืนท่านรู้ว่าลูกชายตัวดีมาที่บ้านหลังนี้ ท่านตั้งใจว่าจะมาจัดการตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว แต่เชาวลิตผู้เป็นสามีได้ห้ามเอาไว้ ท่านอ
