หลายเดือนต่อมา
กริ่งๆ
เสียงกริ่งหน้าบ้านทำให้พลอยไพลินที่กำลังยุ่งวุ่นวายกับออเดอร์ขนมได้รู้ว่าเธอทำงานจนเกือบจะลืมทานมื้อเที่ยงอีกแล้ว ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ชีวิตของเธอก็ไม่ได้สงบสุขเลยเพราะเธอต้องทำงานที่รับออเดอร์ไว้และลูกค้ารายใหม่สั่งขนมเพิ่มเข้าทุกวันไม่มีพัก
ส่วนคนที่มากดกริ่งในตอนนี้คือไรเดอร์พนักงานส่งอาหารที่เอาข้าวมาส่งให้ตามเวลาเหมือนทุกวัน โดยที่ตัวเธอเองไม่ได้เป็นคนสั่ง
"เดี๋ยวพี่มานะ" พลอยไพลินบอกผู้ช่วยสาวก่อนที่จะวางงานตรงหน้าแล้วเดินออกมารับอาหารที่พ่อของลูกเป็นคนสั่งมาให้ตามเวลาทุกวัน ตั้งแต่เธอสนใจงานจนลืมทานข้าวและปวดท้องบ่อยๆ พ่อของลูกก็สั่งอาหารมาให้เธอตลอดและตรงเวลาตามหมอบอก ไรเดอร์ต้องมาส่งเช้ากลางวันเย็น จนเธอไม่ได้ลงมือทำอาหารเองเลยสักวัน
"วันนี้เป็นกุ้งอบวุ้นเส้นค่ะ" ไรเดอร์สาวบอกพร้อมรอยยิ้ม
"ขอบคุณนะคะ"
หลังจากรับอาหารมาแล้วพลอยไพลินก็หันหลังจะก้าวเข้
