BLESSY
NAMASA ang mga mata ko habang tinitingnan ko si Dux na nagliligpit ng mga gamit ko galing ospital. Ang sigla-sigla niya. I can feel how happy he is. Na para bang walang nangyaring sumbatan sa amin kahapon.
Pero kung ano ang saya na nakikita ko ngayon sa asawa ko ay gano’n ang lungkot at kirot na nadarama ng puso ko.
Dahil kilala ko ang asawa ko. Napakabuti ng puso niya at hindi niyon kayang magsinungaling sa’kin. Kaya alam ko na lahat ng mga sinabi niya sa akin kahapon ay tunay. Nakikita ko na totoong napapagod na siya sa akin. Ngunit pilit lang niyang kinakaya at nagpapakatatag lang siya para sa amin.
At sa ideya na kaya niya iyon ginagawa ay dahil sa pagmamamahal niya sa akin, lalo lang nakakadagdag sa lungkot, at bigat ng kalooban na nadarama ko.
“Please stop staring at me,
