CHAPTER 110

3129 Words

BLESSY NAPATINGIN ako sa labas ng bintana nang marinig ko ang pag-uusap nina Dux at Kuya Jomari. Dalawang araw namin siyang naging bisita galing Bacolod. Ngayon yata ang balik niya roon. “Thank you so much, pare. Hinding-hindi ko makakalimutan ang lahat ng ginawa mo para sa’kin simula nang magtrabaho ka sa akin at naging magkaibigan tayo. At ngayon naman, pati buong pamilya ko ang may malaking utang na loob sa’yo.” Napangiti ako sa sinabing iyon ni Dux. Dahil kahit ako man ay sobrang thankful kay Kuya Jomari. Isa siya sa mga taong hindi ko talaga makakalimutan kahit siguro mamatay man ako. “Wala ‘yon, yorme. Alam mo naman na maaasahan mo talaga ako basta para sa kaligtasan mo at ng buong pamilya n’yo,” seryosong sagot naman ni Kuya Jomari. “Hindi lang basta loyal bodyguard mo kundi hi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD