@ สนามกอล์ฟ
"ฝนใกล้จะตกแล้วนะหนู พาฉันกับลูกเข้าไปข้างในเถอะ" นักธุรกิจชายวัยหกสิบปีกว่าบอก ท่านควงลูกสาวรูปร่างเซ็กซี่มาด้วย
น้ำชาเลยรับหน้าที่เดินกลางร่มให้ทั้งสองคน แล้วแบกอุปกรณ์กีฬาให้พวกเขา โดยไม่ปริปากบ่นสักคำ
"ในเมื่อตีกอล์ฟเสร็จแล้ว ขอจีจี้ไปหาพิพัฒน์ต่อนะคะคุณพ่อ" หญิงสาวกระดี๊กระด๊า ดูดีใจกว่าการมาตีกอล์ฟกับบิดา แต่หางตาของเธอคอยมองเหยียดร่างบาง ในชุดเครื่องแบบพนักงาน
"...." พออีกฝ่ายได้ยินบทสนทนาเอ่ยถึงชื่อเขา ก็แทบมือลนลานจับอะไรไม่ถูก ไม่ยักรู้เลยว่าพิพัฒน์ไปสานสัมพันธ์กับใครอีก แค่ลำพังที่เธอโดนระบายอารมณ์มันก็ทุกวันอยู่แล้ว
"จะแวะไปกวนเขาทำไมล่ะลูก เลิกกันไปนานแล้วนะ" ผู้เป็นพ่อยังเอ่ยเตือน ทว่าประโยคนั้นทำก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายของร่างบางคอยหน่วงเป็นระยะ
"เลิกกันแค่คำพูดค่ะ วันก่อนเรายังเจอกันอยู่เลย" ลูกสาวส่งเสียงโต้ โยนส่งไม้กอล์ฟให้พนักงานคอยจัดเก็บ
"...." น้ำ
