บรรยากาศในยามเช้าแสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านหน้าต่างห้องพักผู้ป่วยหญิง เทียนหอมที่เพิ่งเผลอหลับไปข้างเตียงยายหลังจากเลิกงานตอนกลางดึก กว่าเธอจะมาถึงโรงพยาบาลได้ก็เกือบตีสี่
“เทียนหอม... ตื่นหรือยัง?” ยายนวลจันทร์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
เทียนหอมสะดุ้งตื่นเมื่อรู้สึกได้ถึงเสียงเรียกที่แผ่วเบาของยายนวลจันทร์
“ยาย! ยายตื่นแล้วเหรอคะ? หนูหลับไปหน่อยเดียวเองค่ะ ยายเป็นยังไงบ้างคะวันนี้ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”
“ยายไม่เป็นอะไรหรอก แค่เห็นหน้าหลานยายก็มีกำลังใจขึ้นมากแล้ว หลานล่ะเหนื่อยไหมทำงานจนดึกแล้วยังต้องมานอนเฝ้ายายอีก” ยายนวลจันทร์ยิ้มอ่อนๆ พร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก
“หนูไม่เหนื่อยหรอกค่ะ ยายอย่าห่วงเลยนะ แค่เห็นยายดีขึ้น หนูก็หายเหนื่อยแล้วค่ะ” เทียนหอมพยายามฝืนยิ้มเพื่อปกปิดความเหนื่อยล้าทั้งหมดที่มี
“ยายรู้ว่าเทียนเหนื่อยแค่ไหน เทียนไม่ต้องมาฝืนตัวเองหรอกนะ ยายแค่อยากให้เทียนมีความสุข ไม่
