ภูมิรีบเดินตรงไปหาเทียนหอมที่กำลังยุ่งอยู่กับการดูแลโต๊ะอื่นด้วยท่าทางเร่งรีบ เนื่องจากเงินที่เขาได้รับมาจากลูกค้านั้นมันมากกว่าค่าแรงแต่ละวันที่เขาได้รับตั้งหลายเท่า ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาจะต้องรีบไปทำตามความต้องการของลูกค้า
“เทียนหอม” หัวหน้าเรียกชื่อเทียนหอมเสียงเบา พร้อมกับกวักมือเรียกให้เทียนหอมเดินมาหา
“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เทียนหอมรีบถามหัวหน้าเพราะเธอไม่อยากจะเสียเวลาบริการลูกค้า
“มีลูกค้าวีไอพีอยากให้เทียนไปบริการที่โต๊ะ”
“โต๊ะไหนคะ?” เทียนหอมรีบถามด้วยความสนใจ
“โต๊ะวีไอพีสิบสอง”
“แต่เทียนไม่ได้ดูแลโซนนั้นนะคะ อีกอย่างเทียนก็ติดดูแลลูกค้าโต๊ะนี้อยู่”
เทียนหอมมองหน้าเจ้านายด้วยความสงสัย เพราะก่อนจะเริ่มงานพนักงานได้แบ่งหน้าที่และแบ่งโซนดูแลลูกค้ากันเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเธอก็รู้ดีว่าไม่ควรไปดูแลลูกค้านอกโซนที่ตัวเองรับผิดชอบ
“เดี๋ยวพี่ดูแลลูกค้าโต๊ะนี้ให้” ภูมิรับอาสาดูแลลูก
