บทที่ 5 ยกให้

1750 Words

บทที่ 5 ยกให้ “อื้ม..” คนช่ำชองครางพอใจ เมื่อสายขิมตัวอ่อนระทวย ไม่ดิ้นขัดขืนเขาจึงปล่อยแขนเป็นอิสระ จากนั้นก็รวบเธอเข้ามาแนบชิด แทรกตัวตรงกลางหว่างขา มืออีกข้างลูบวนเนินอวบอูมนอกแพนตี้ สายขิมหูอื้อตาลายกับสัมผัสเร่าร้อน ทั้งอยากให้หยุดและให้ทำต่อ ลิ้นสากน่าขยะแขยงเมื่อคืนสร้างความปั่นป่วนอย่างมหาศาล ต้องมีอะไรผิดปกติกับร่างกายแน่นอน ทำไมเธอรู้สึกวูบวาบ ร้อนรุ่ม อยากได้สัมผัสจากเขามากกว่านี้ จ๊วบ.. ทาวน์ดูดริมฝีปากล่างของเธอเป็นการส่งท้าย ใช้ลิ้นคลอเคลียขอบปากบางไม่ห่าง ลมหายใจหอบถี่ของสายขิมบอกว่ากำลังมีอารมณ์อย่างหนัก แล้วก็บอกว่าไม่เคย เห็นๆ อยู่ว่าเธอพยายามสื่อทางสายตาว่าต้องการเขา ทาวน์แสยะยิ้มเมื่อสัมผัสความเปียกแฉะผ่านแพนตี้ ได้สนุกแน่วันนี้ “อยากให้ทำต่อหรือหยุด” “ขิม อื้อ คือ..” สายขิมช้อนตามองเขาหยาดเยิ้มจนถูกดูดปากแรงๆ หนึ่งที น้ำลายยืดเชื่อมปากของทั้งคู่ กระตุ้นอารมณ์พิศวาสให้ลุกฮือ กลางกายปวดตุบๆ ลำคอแห้งผาด ร่างร้อนฉ่าอย่างไม่เคยเป็น “ถ้าทำในนี้โอเคมั้ย?” ถามพร้อมกับถลกเดรสสั้นไว้เหนือเอวบาง นิ้วเรียวยาวชอนไชแหวกแพนตี้เข้าไปสัมผัสเนื้อหนัง เพียงเท่านั้นสายขิมก็ผวากอดลำคอแกร่งไว้แน่น เธออ้าปากระบายลมหายใจหอบถี่ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกวาบหวาม เขาทำอะไรกับร่างกายของเธอ ทำไมถึงอ่อนปวกเปียกและโหยหาสัมผัสที่มากขึ้น “หื้มม!” หญิงสาวจิกเล็บลงบนไหล่กว้าง ในยามที่นิ้วร้ายกาจกรีดแยกกลีบสาว เขาดันตัวออกห่าง ก่อนจะเบี่ยงแพนตี้ไว้ด้านข้าง ก้มมองเนินอวบอูมสีสดที่ปิดสนิท เขี่ยติ่งกระสันเบาๆ ลากนิ้วขึ้นลงตามรอยแยกแต่ไม่รุกล้ำภายใน “อยากเหรอ?” “อึก..” สายขิมส่ายหน้ากัดปากน้ำตาเล็ด ไม่กล้ามองสิ่งที่เขากระทำอยู่เบื้องล่าง ใบหน้าจิ้มลิ้มแดงก่ำ เหงื่อซึมจนเหนอะหนะ “เธอกำลังต้องการฉัน” ทาวน์เริ่มชอบใจที่ได้เล่นกับร่างละมุนมือ อยากละเลียด ค่อยๆ เล้าโลมช้าๆ ให้อีกฝ่ายแสดงความกระสันเต็มพิกัด สายขิมไม่น่าใช่พวกหัวอ่อนด้านเซ็กส์ เพราะดูจากแววตาหยาดเยิ้มมีอารมณ์ร่วม ก็เดาว่าเธอคงเคยผ่านมาบ้าง “คุณทาวน์ครับ..คุณฮันให้มาตามไปห้องวีไอพีครับ” ชายหนุ่มหยุดกระทำเมื่อมีเสียงจากด้านนอก สายขิมตาโตรีบดึงแพนตี้และกระโปรงให้เข้าที กระนั้นอารมณ์ความต้องการก็ยังวิ่งพล่าน เธอจึงคว้าข้อมือหนาไว้ในตอนที่ทาวน์ออกห่าง “คุณคะ!” “หื้ม..” เลิกคิ้วส่งเสียงถามในลำคอ แววตาไหวระริก เสียงหอบหายใจ ใบหน้าแดงก่ำ ทำให้เขาเกิดความสงสัยในอาการไม่ปกติของสายขิม “มื้อเย็นเธอกินอะไรบ้าง” “ข้าวผัดกุ้ง น้ำส้มคั้น แล้วก็คุกกี้รสชาติแปลกๆ อีกหนึ่งชิ้น” เหงื่อซึมตามใบหน้ามากขึ้น เธอปวดกลางกายจนต้องใช้ขาหนีบไว้ จิกเล็บลงบนข้อมือหนาไม่รู้ตัว เห็นท่าทางไม่สู้ดีของสายขิม ทาวน์จึงอุ้มเธอไปยังห้องนอน ตรงเข้าห้องน้ำ วางร่างบางในอ่าง เปิดน้ำอุณหภูมิห้องให้เธอแช่ทั้งที่ยังใส่เสื้อผ้า “อยู่ในนี้ไปก่อน ห้ามลุกจนกว่าจะหายร้อนเข้าใจมั้ย” “ค่ะ” ทาวน์สังเกตอาการของสายขิมอีกห้านาที เมื่อเห็นว่าเธอไม่กระสับกระส่าย ก็เดินหน้าตึงออกมาหยุดยืนมองลูกน้องคนสนิทที่รออยู่หน้าห้อง “พวกแกใส่ยาตัวไหนให้เธอ” ทาวน์ถามชายหนุ่มร่างใหญ่ในชุดสูทสีดำเสียงเข้ม “ตัวที่ผสมขนม ฤทธิ์ไม่แรงครับ” วาโยตอบฉะฉาน “ใครสั่งให้ทำ” “.............” ไร้ซึ่งคำตอบจากลูกน้องทั้งสอง “ห้ามทำเกินหน้าที่ถ้าฉันไม่ได้สั่ง” “ผมได้ยินคุณทาวน์คุยโทรศัพท์กับคุณฮันว่าเด็กไม่เต็มใจ เลยใส่ยาเป็นตัวช่วยให้ง่ายขึ้นครับ” สกายตอบตามความจริง “ฉันไม่ชอบพวกสอดรู้สอดเห็น ถ้ายังอยากมีชีวิตก็อย่าทำอีก” ใครทำผิดซ้ำสอง ฉะนั้นพวกเขาจึงต้องไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีก “ฮันอยู่ห้องวีไอพีใช่มั้ย” “ใช่ครับ..ตอนนี้กำลังเลือกเด็กดริ้งอยู่ครับ” ทาวน์พยักหน้ารับรู้ ก่อนเดินไปยังลิฟต์ส่วนตัวที่ใช้ได้คนเดียวลงไปยังชั้นล่างโซนคลับ ยาที่สายขิมกินมีฤทธิ์อ่อน ไม่ถึงชั่วโมงเธอคงดีขึ้นจึงไม่ไปดูอาการ โตแล้วคงดูแลตัวเองได้ “มาแล้วเหรอเพื่อนรัก ไม่เจอตัวตั้งนาน โคตรคิดถึงเลยวะ” ซีฮันหนุ่มหน้าตี๋สุดหล่อโอบกอดเพื่อนสนิท ทั้งคู่นั่งลงพร้อมกันบนโซฟาครึ่งวงกลม ซีฮันมีสาวสวยขนาบข้างถึงสองคน ส่วนทาวน์แค่รับแก้วเครื่องดื่มมาดื่มเท่านั้น “ไม่เอาหญิง?” ซีฮันถาม “ไม่มีอารมณ์” “บ้าไปแล้ว กูหูฝาดป่ะเนี่ย” เพลย์บอยตัวพ่อหรี่ตามองอย่างจับผิด ในขณะที่แขนสองข้างก็โอบกอดร่างอวบอัดมาแนบชิด ฝ่ามือนุ่มของเด็กบริการลูบไล้แผงอก ทำเอาซู้ดปากอยากจับกดเสียเดี๋ยวนี้ “อยากทำอะไรก็ทำเถอะ อย่ายุ่งกับกูเลย” คนพูดกระแทกลมหายใจ อารมณ์น่ะมันมี แต่พอค้างจากคนคนเดียวถึงสองครั้ง เขาก็ไม่อยากระบายกับใครอีก สายขิมควรรับผิดชอบ และต้องไม่ใช่เพราะยาปลุกเซ็กส์ ควรเป็นอารมณ์ความต้องการแบบออร์แกนนิกล้วนๆ “หรือยังไม่ได้เอาน้องคนนั้น มึงถึงทำหน้าเซ็ง” ซีฮันรู้ว่าทาวน์กำลังวางแผนทำอะไร พวกเขาเป็นประเภทแชร์ทุกเรื่องให้กันฟัง ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้หญิงก็ผลัดกันเอามานับครั้งไม่ถ้วน “หึ” ทาวน์กระดกเหล้าลงคอ ปรายตามองผู้หญิงในอ้อมแขนเพื่อนที่ส่งสายตาเชิญชวนมาแล้วเมินหนี “ปีนี้ผลประกอบการของDS เป็นไงบ้าง” ซีฮันถามถึงกิจการคลับและสถานบันเทิงในเครือที่มีทั่วประเทศของเพื่อนอย่างสนใจ “ก็ดีอยู่” “ดีอยู่คือไม่ดีนะเว้ย” “เอ้า..ไอ้นี่ มึงคิดว่ากูจะทำกิจการของพ่อเจ๊งหรือวะ ดีคือดี ไม่ใช่อย่างอื่น” ทาวน์ใส่อารมณ์จนซีฮันยิ้มล้อเลียน “ถ้าหงี่ ก็ขึ้นไปเอาให้เสร็จ จะมานั่งหน้าเป็นตูดทำซากอะไร” “เด็กมันโดนยา” “แล้วไม่ดีหรือไง” “กูชอบแบบอารมณ์ล้วนๆ ไม่นิยมสิ่งแปลกปลอม” “งั้นเชิญหงี่ต่อไปเถอะครับ” บทสนทนาเรื่องทาวน์จบลง เมื่อซีฮันเปลี่ยนมาปรึกษาเรื่องธุรกิจของครอบครัว เขาคือรองประธานบริษัทส่งออกผลไม้ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ โดยเฉพาะตลาดเมืองจีนที่กำลังไปได้ดี ซีฮันจึงอยากเรียนรู้วิธีเจรจาแบบบังคับจากทาวน์ เพื่อเป็นลูกล้อลูกชนทำธุรกิจในหลายรูปแบบ แม้อายุจะเท่ากันแต่ทาวน์กลับมีประสบการณ์ด้านสีเทามากกว่า ซีฮันจึงต้องอาศัยใบบุญจากเพื่อนอีกมาก หากยังอยากยืนหยัดในประเทศที่บอกว่าใสสะอาด แต่ความเน่าเฟะกลับถูกซุกไว้ใต้พรม สองหนุ่มสนทนาอย่างออกรส จนเวลาผ่านไปสองชั่วโมง เครื่องดื่มแอลกอฮอล์กระตุ้นความต้องการที่พลุ่งพล่านตั้งแต่หัวค่ำให้ลุกฮืออีกครั้ง ทาวน์จึงสั่งลูกน้องให้พาสายขิมมายังห้องวีไอพีแห่งนี้ ร่างในชุดเดรสสั้นตัวใหม่สีขาว ส่งให้ผู้ใส่ดูอ่อนวัยน่าทะนุถนอม เธอยืนประหม่าอยู่ต่อหน้าสองหนุ่มเพื่อนซี้ ฤทธิ์ยาทุเลาลงจนปกติ จึงไม่ร้อนรุ่มและต้องการเรื่องน่าอายอีก “มานั่งตรงนี้” ทาวน์ตบปุๆ ลงที่นั่งข้างกาย สายขิมลังเลอยู่ชั่วอึดใจ สุดท้ายก็ยอมทำตาม แต่ยังไม่ทันหย่อนสะโพกนั่งเสียงซีฮันก็ขัดขึ้น “น่าฟัดชิบเป๋ง กูขอได้มั้ย” หนุ่มเจ้าสำราญส่งยิ้มแสนหวานให้ จนสาวน้อยหน้าร้อนวูบแล้วรีบหลบ “เอาไปดิ” “คุณ!” สายขิมหันขวับมองทาวน์อย่างตกตะลึง เขายกเธอให้คนอื่นงั้นหรือ “มานั่งข้างพี่ดีกว่าค่ะ” ซีฮันชอบพูดค่ะขากับเพศตรงข้าม ยิ่งเวลาโปรยเสน่ห์เขาก็มักใช้เสียงสองเสียงสาม เพื่อล่อเหยื่อให้ติดกับ “เอ่อ..” สายขิมมองทาวน์อย่างวิงวอน ส่ายหน้าปฏิเสธ แสดงออกว่าไม่อยากทำ “ไปบริการเพื่อนฉันหน่อยสิ” ทาวน์เอนหลังพิงพนักโซฟาด้วยท่าทางสบาย กระดกเครื่องดื่มลงคอ ยิ้มมุมปากเมื่อร่างเล็กเดินไปทรุดลงข้างกายเพื่อนสนิทอย่างไม่เต็มใจ เด็กบริการสองคนถูกสั่งให้ออกจากห้อง จึงเหลือเพียงเขา ซีฮัน และสายขิมเท่านั้น “หนูชื่ออะไรคะ” ซีฮันใช้นิ้วมือไล้ต้นแขนเรียวเบาๆ สายขิมรีบปัดออกทันที มองทาวน์เพื่อขอความเห็นใจ แต่เขากลับมีท่าทีไม่แยแส สายตาเย็นชาของเขาทำให้หวาดกลัวจนอยากร้องไห้ ต่อให้ทำใจยอมรับสถานะได้บ้าง แต่ใช่ว่าจะสามารถนอนกับผู้ชายหลายคนในเวลาอันรวดเร็วเช่นนี้ หากต้องทำอีกเธอก็ยังอยากให้เป็นทาวน์ อย่างน้อยเขาก็คือผู้ชายคนแรก “ตอบสิ” ทาวน์กัดมุมปาก เมื่อเห็นแววตาตื่นกลัวราวกับกวางน้อยเหมือนเมื่อคืนไม่มีผิด แบบนี้ถึงจะสนุก “ชะ..ชื่อสายขิมค่ะ” “ชื่อเพราะจัง พี่ชอบ” ซีฮันโอบไหล่บอบบางขยับแนบชิดมากขึ้น ผิวเนียนนุ่มทำเอาเลือดในกายร้อนฉ่า ตามประสาคนขึ้นง่าย “อย่านะ! ไม่ให้ทำ” สายขิมตวาด ปัดป้องเมื่อมือของซีฮันลูบต้นขาของเธอ “อย่าเสียงดังสิคะ ไม่น่ารักเลย ถ้าพี่โมโหแล้วทำรุนแรง หนูจะเจ็บตัวเอาได้” “ฮึก..” หญิงสาวสะอื้นในอก ป้องกันเต็มกำลังกับมือปลาหมึก ดีที่อีกฝ่ายแค่ลูบไล้ภายนอก ไม่ได้ล่วงล้ำมากกว่านั้น “มึงอยากได้มั้ยล่ะ?” คำถามของทาวน์ทำให้คนไม่หนาวกลับสั่นสะท้าน สายขิมตาเบิกกว้าง เมื่อได้ยินคำตอบของคนที่กำลังโอบกอดเธออยู่ “อยากดิ..พาขึ้นห้องตอนนี้ได้มั้ยวะ” “ตามสบายเพื่อนรัก กูยกให้”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more