“ฉันไม่อยากรอ เธอคงพร้อมสำหรับฉันแล้วสินะ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยิ้มให้คนใต้ร่างที่กำลังเคลิ้มกับอารมณ์ที่เขาปรนเปรออย่างพอใจ
“อย่าลืมคอนดอม” เธอบอกเบาๆ ก่อนที่มือหนาใหญ่จะรีบยื่นไปเปิดลิ้นชักตรงตู้หัวเตียงนอน พร้อมกับหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆออกมา
“ถ้าวันนี้ใช้หมดสามชิ้นในกล่อง เธอคงไม่ว่าอะไรหรอกนะ”
“พูดมาก จะทำก็รีบทำสิลีลาอยู่ได้” เธอบ่นให้เบาๆเพราะอารมณ์ที่คลุกกรุ่นมันกำลังแผ่ซาบซ่านไปทั่วร่างกาย จึงทำให้เธอรู้สึกว่าเขาชักช้าไม่ได้ดั่งใจเธอเลยสักนิด มือหนาใหญ่ค่อยบรรจงสวมใส่สิ่งห่อหุ้มให้ลูกชายอย่างเบามือ ก่อนจะจับแยกขาเธอออกให้กว้างยิ่งกว่าเดิม เขาค่อยๆลูบปลายหัวมนขึ้นลงสัมผัสกับดอกไม้งาม มันกำลังผลิตน้ำหวานออกมาอย่างมากมายในเวลานี้ ก่อนจะค่อยๆดุดันพาตัวตนเข้าไปยังซอกหลืบที่มันปิดตายเหมือนไม่เคยมีใครเข้าไปเชยชมเป็นเวลานาน
“ช้าๆก่อนนะคุณ ฉันห่างจากเรื่องนี้มานานแล้ว” เสียงที่เปล่งออ
