“แม่คะ หนูมารับอลิซกลับบ้านค่ะ” เมรินดาเดินเข้ามาบ้านที่เคยอยู่ตั้งแต่เด็ก เธอก็เห็นมารดากำลังหยอกล้อกับหลานสาวอยู่อย่างสนุกสนาน
“กลับมาแล้วเหรอยัยเมย์ แม่ว่าจะโทรไปตามเรามารับลูกกลับบ้านพอดี แม่ต้องไปทำธุระต่างประเทศสองสามอาทิตย์”
“แม่จะไปไหน มีเรื่องด่วนขนาดนั้นเลยเหรอคะ?”
“ไปรัสเซียน่ะลูกเพื่อนแม่โทรมาบอกว่าอยากให้แม่ไปเที่ยวหานี่เขาจองตั๋วให้แม่แล้วเสร็จเลยนะ พักนี้แม่ว่างแม่ก็เลยว่าจะไปพักผ่อน”
“ก็ดีนะคะแม่ นานแล้วแม่ไม่ได้พักผ่อนเลย ไปเที่ยวบ้างก็ดีค่ะ” เธอหันไปอุ้มลูกสาวมากอดอย่างแสนจะคิดถึง
“เมย์จะลาพักงานเลี้ยงลูกเองหรือเอามาให้ป้าจิตตราเลี้ยงก็ได้นะ แม่บอกเขาแล้วป้าเขาเต็มใจ” ป้าจิตตราคือแม่บ้านที่ทำงานที่นี่มานานกว่าอายุเธอซะอีก แต่ให้คนอื่นเลี้ยงมันก็ไม่เหมือนดูแลเองอยู่ดี
“ไม่รบกวนป้าจิตดีกว่าค่ะแม่เดี๋ยวเมย์ลางานมาเลี้ยงลูกเอง แม่ไปเที่ยวให้สนุกเถอะนะ”
“ดูเพลียๆ
