“ทานให้อร่อยนะครับ ขอให้มีความสุขครับคุณอเล็กซ์”
บริกรที่มีหน้าที่นำอาหารมาเสิร์ฟเขาในหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมากล่าวขึ้นอย่างคุ้นเคย ก่อนจะหันไปยิ้มให้สาวสวยอีกคนที่กำลังทำหน้ามุ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมกับเดินออกไปจากห้องเงียบๆ
“มาทานข้าวสิ ยืนบื้ออยู่นั่นแหละ” เสียงเรียกที่ดังขึ้นห้วนๆนั่งลงตักอาหารเข้าปากอย่างสบายอารมณ์
“ข้าวติดคอตายซะก็ดี” เมรินดาบ่นอย่างไม่พอใจ แต่ไม่ยอมเดินเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับเขา
“ไม่หิวหรือไงทำไมยืนเล่นตัวอยู่ได้”
เมรินดาถึงกับมองค้อนด้วยสายตา ผู้ชายอะไรปากจัดเป็นบ้า
“ถ้าฉันกินไม่หมดฉันเททิ้งอย่างเดียวนะ เธอจะมาบ่นหิวข้าวทีหลังไม่ได้นะเมรินดา”
หญิงสาวถึงกับกัดเม้มริมฝีปากบางแน่น ใจนึงก็ไม่อยากร่วมโต๊ะกับเขานักแต่วันนี้เธอยังไม่กินข้าวเที่ยงเลยด้วยซ้ำ ถ้าเขาทำแบบนั้นจริงๆคืนนี้เธอจะทนหิวได้ไหมนะ
“ตามใจเธอนะ ไม่อยากกินฉันก็ไม่บังคับหรอก”
เขาว่าก่อนจะตั้งหน้าตั้ง
