เบญจมินมองแก่นกายที่เข้าไปในร่างกายของหญิงสาวได้เพียงครึ่งก็ถึงกับขบกรามแน่น มองใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาแล้วก็สงสาร อีกทั้งในใจลึกๆ ก็รู้สึกผิดที่ตัวเองใจร้อนแทงพรวดพราดเข้ามาโดยที่ไม่ได้เล้าโลมเธอเสียก่อน แต่จะให้เขาหยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้ ร่างสูงโน้มตัวลงจูบซับน้ำตาให้หญิงสาวอย่างอ่อนโยนความรู้สึกดีคล้ายกับภูมิใจกระแทกเข้าที่อกอย่างจังที่ได้เป็นคนแรกของผู้หญิงคนนี้
“ขอโทษ” เอ่ยชิดริมฝีปากอิ่มด้วยน้ำเสียงทุ้มน่าฟัง ก่อนจะค่อยๆ บรรจงจูบลงไปที่เรียวปากอิ่มอีกครั้งเป็นการปลอบขวัญและเบี่ยงเบนความเจ็บปวดของหญิงสาว เพราะยิ่งหญิงสาวเจ็บมากเท่าไหร่ก็จะยิ่งเกร็งมากขึ้นเท่านั้นและมันก็จะทำให้เขาเจ็บเช่นกันเพราะช่องทางรักที่คับแน่นนั้นบีบรัดแก่นกายของเขาจนปวดหนึบไม่ต่างกัน ฝ่ามือหนาเริ่มกลับมาลูบไล้อกอวบและบีบเคล้นอีกครั้งเพื่อให้หญิงสาวได้คลายความเจ็บเร็วขึ้น
เมื่อความเจ็บเริ่มคลายตัวลงจีรณาก็เริ่
