Wolves

Chapter 64

Chapter 64

W: R18+

BIGLA na lang nagliwanag ang paligid namin nang magsidatingan ang mga mahiwagang alitaptap, dinaluhan nila si Kalen, hindi ko alam kung anong gagawin nila pero agad kong ibinaba at inihaga siya ng maayos sa tabi ko. Mas lalo silang dumarami, unti-unti akong nakarinig ng mahinhing huni ng animoy kumakantang mga bata, sumasabay ang hangin kaya dahan-dahan lumalakas sa paligid namin ang simoy, tinulungan nilang gumaling si Kalen kaya nakatutok lang ako sa ginagawa nila.

Pinpigilan kong hindi makatulog sa kanilang kanya pero habang tumatagal dahan-dahan humihilom ang sugat ni Kalen at nagbabalik ang dati niyang kulay. Kahit pa paano’y nawala ang kaba ko ngunit hindi pa rin siya nagigising.

“Kal,” tawag ko sa kanya nang makita kong gumagalaw ang daliri niya sa kamay.

Unti-unti nang humihina ang pagkanta nila lalo na ang liwanag sa paligid namin nang isa-isa na silang umalis hanggang tuluyang kaming dalawa na lamang ni Kalen ang natira roon. Agad siyang napabalikwas ng bangon, taas-baba ang balikat niya at hingal na hingal na para bang kakaahon lamang sa isang malalim na ilog.

Tuluyan akong nakahinga nang maluwag ng makita siyang gising na, agad siyang lumingon sa direksyon ko nang mapansin niya ako, ilang segundo niya akong pinagmasdan saka bumaba ang braso ko na may sugat pa rin. Agad siyang lumapit sa ‘kin, napaatras ako nang humawak siya at maramdaman ko ang kirot sa pagdampi ng kamay niya sa mismong sugat ko.

Agad na sumilay ang pag-aalala sa mga mata niya, “sorry,” saka niya hinaplos ang mukha ko, “namumutla ka, kailangan nating bumalik sa manor.”

Agad kong inagaw ang sarili ko, “kaya ko ang sarili ko---” ngunit nang sinubukan kong makatayo ngunit nakaramdam ako ng pag-ikot ng kinatatayuan ko kaya muli akong bumagsak. Mabuti na lamang at agad niya akong nasalo. Kasabay nito ang pagtulo ng luha ko dahil sa pagod, galit na akala ko hindi siya maliligtas, naiinis ako sa sarili ko kasi pakiramdam ko nadadamay ko siya sa nangyayari, kahit pa sabihin naming may away ang dalawa naming pamilya hindi ko pa rin maikakailang mahal ko siya.

Ayokong magsinungaling sa sarili ko…mahal ko siya, hindi ko mararamdaman ang lahat ng ito kung hindi ko siya mahal, hindi ko alam kung kailan nag-umpisa ito, parang kidlat biglaan lang ang lahat. Wala na akong pakialam kung hindi ganu’n ang nararamdaman niya para sa ‘kin.

“Sia, kailangan mo nang magpahinga,” mahinahon niyang sabi. Yakap-yakap niya ako saka ako tumingala habang pinupunasan ko ang luha ko.

Nahihiya akong makita siyang ganito ako at hindi ko man lang magawang tumingin sa mga mata niya. Muli niyang hinaplos ang pisngi ko at iangat niya nang bahagya para tumingin sa kanya. Wala na siyang sinabi at agad niyang idinampi ang mga labi niya sa ‘kin, naipikit ko ang mga mata ko at naramdaman ko ang pangungulila ang ganitong pakiramdam, pakiramdam na ligtas ako habang nasa bisig niya, para akong isang boomerang na kahit na anong bato sa ‘kin palayo mula sa kanya, babalik at babalik pa rin ako.

Gusto kong magalit sa sarili ko dahil sumasagot pa rin ako sa bawat halik niya kasi hindi dapat ako ganito sa kanya.

Kumalas siya at saka ipinagdikit ang mga noo namin, “magpahinga ka lang dyan, ako na ang bahala sa ‘yo, Sia.”

Ipinikit ko ang mga mata ko at saka hinayaan na magpahinga sa bisig niya. Para akong nakalutang sa kalangitan habang yakap-yakap niya ako.

Pakiramdam ko segundo lang ang ipinikit ko dahil nang magising ako agad akong binulaga nang pamilyar na salaming kisame at ang pamilyar na amoy sa paligid, agad akong bumangon at saka nilibot ang tingin sa wooden house ni Kalen ngunit wala siya sa paligid, agad akong dinapuan nang kaba kaya agad akong umalis sa kama saka tumakbo palabas ng silid, wala rin siya sa kahit saang sulok ng bahay kaya dumiretso ako sa labas hanggang sa makita ko siya sa maliit na sapa habang nakababad ang katawan at nakapikit ang mga mata.

Nakahinga ako ng maluwag at naglakad ako papalapit doon nang dumilat siya. Nagtama ang mga mata namin saka bumaba ang tingin niya sa braso ko. Nang tuluyan akong nakalapit naupo ako sa gilid nito sa tapat niya. Napahawak naman ako sa braso ko na may benda at wala na rin akong maramdaman na masakit doon.

“Bakit hindi ka lang magpahinga roon?” Tanong niya.

Halos papaumaga na rin at pakiramdam ko hindi na rin ako makakabalik sa pagkakatulog.

“Ikaw, mukhang hindi ka pa nagpapahinga,” wika ko habang nakatingin sa antukin niyang mga mata.

“Kailangan kitang bantayan,” agad niya namang balik.

Dahan-dahan akong bumaba sa tubig kaya agad kong naramdaman ang mainit na tubig sa maliit na sapa, nakatingin lang siya sa ‘kin, hindi ko mabasa ang nasa isip niya sa kakaiba niyang titig pero nagawa kong makalapit sa kanya, gusto ko siyang maramdaman nang malipatan, huminto ako sa harapan niya at nakatingin pa rin siya sa ‘kin.

Napalunok ako, “gusto kong humingin ng tawad sa nangyari, hindi ko gustong madamay kayo, mas magandang huwag mo na akong hanapin pa mas lalo lang lalala ang mangyayari sa pagitan ng mga pamilya natin---Kal!” Hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang sapuin niya ang puwetan ko at buhatin ako.

Atomatiko namang napayakap ang binti ko sa kanya, nanlaki ang mga mata ko nang may maramdaman akong tumutusok sa sikmura ko saka ako napahawak sa magkabilang balikat niya para humingi ng suporta.

Mabilis siyang kumilos at ako naman ang isinandal niya sa batuhang harang ng sapa, agad niyang inangkin muli ang labi ko at sinagot ko naman ito na walang pag-aalinlangan. Gusto kong sumigaw sa bugso ng damdaming nararamdaman ko ngayon, umaapaw at hindi ko alam kung saan ko ito pwede ilagay.

Nilagay niya sa batok ko ang isang kamay niya para lalo pang palalimin ang halik na iyon, habang tumatagal mas lalong lumalalim, ang lakas ng kalabog ng dibdib ko, naramdaman ko ang isa naman niyang kamay sa kaliwa kong binti, basang-basa na rin ako dahil sa kanya kaya hinayaan ko na lang sarili ko sa kanya dahil alam kong gusto ko rin ito.

Bumaba ang hawak niya sa batok ko patungo sa balikat ko at dahan-dahan niyang hinihila pababa ang cardigan kong suot at pati na rin ang sleeve ko, iniwanan niya ang labi ko, nag-iwan siya ng tig-iisang halik sa pisngi ko, sa baba, sa leeg hanggang sa makarating siya sa balikat ko at sa gitna ng dibdib ko.

Para akong lalagnatin sa init ng katawan ko.

Napasapo ang mga kamay ko sa buhok niya habang nag-iiwan siya ng trace sa gitna ng dibdib ko na para bang sinasabi niyang sa kanya lang iyon, na sa kanya lang ako.

“Kal!”

Agad akong napaungol sa kanyang pangalan nang halikan niya ang kanang dibdib ko sa kahit may damit pa akong suot, nakikiliti ako sa mainit niyang labi, nang magsawa siya mabilis niyang sinira ang damit kong suot at tumambad sa kanya ang dibdib ko, sinapo nang isa niyang kamay at ang isa naman ay agad niyang hinalikan kaya mas lalong nag-alburoto ang katawan ko sa init.

“AHHH!”

Pasalin-salin ang kanyang ginagawa, naramdaman ko naman ang kamay niyang bumaba sa maselang parte ng katawan ko, hindi ko na alam kung saan ako babaling at halos makalmot ko ang likod niya at balikat dahil sa ginagawa niya na nagpapabaliw sa sistema ko.

Mabilis niyang nahubad ang natitirang saplot ko lalo na ang saplot ko sa ibaba kaya parehas na kaming hubo’t hubad sa ilalim ng tubig, agad niyang nakuha ang sentro at mabilis niyang naipasok ang sandata niya sa ‘kin, sabay kaming napaungol ng malakas habang siya napamura habang napasandal ang ulo niya sa balikat ko, hindi pa siya kumikilos pero ramdam ko ang pagpintig at kalakihan niya sa loob ko.

‘Paano ko kaya ito nakakaya?’

Hindi pa siya kumilos at saka siya tumingin sa mga mata ko. I love this man, iyon ang alam ko, I don’t know nababaliw ako sa kanya ng ganito lalo na pag nasa malapit siya, naiiyak ako sa nararamdaman kong ‘to hindi dahil sa mga nangyari sa amin, gusto kong maiyak dahil sa kanya, paano niya nagagawa sa ‘kin ito? Hindi ko maipaliwanag, ano bang ginawa mo sa ‘kin, Kalen?

“I love you, Sia,” bulong niya sa ‘kin.

Hindi na ako nakapagsalita sa gulat na sa unang pagkakataon narinig ko sa kanya ito, inangkin niyang muli ang labi ko saka siya umulos sa ilalim ng tubig, kumalas ang labi niya sa ‘kin kaya hindi ko na napigilan pa ang paglakas ng ungol ko, habang umuulos siya hinahalik-halikan niya ako sa leeg at balikat. Naririnig ko ang animoy musikang ungol niya kasabay nito ang mahihina niyang mura.

“Sia…ahhh!”

Habang tumatagal mas lalong lumalakas, mas bumibilis, sabi ko sa sarili ko mahal ko talaga ang lalaking ito.

Nang makarating kami sa sukdulan agad kong naramdaman ang pagsabog niya sa loob ko, bumagsak ang ulo ko sa balikat niya habang parehas kaming hingal na hingal, kosang kumalas ang sandata niya sa ‘kin, hindi pa ako nakakaahon sa ginawa niya nang buhatin niya ako mula sa tubig kaya nanlaki ang mga mata ko.

“Anong ginagawa mo?” Tanong ko sa kanya.

Nagawa niya akong iahon sa tubig sa pagtayo niya, pumasok kami sa wooden na buhat pa rin niya ako, mabuti na lamang at walang ibang makakakita sa amin doon kung hindi nakakahiya kasi para kaming sila Eva at Adan.

Mabilis niya akong ibinagsak sa kama napatili pa ako sa ginawa niya, kailangan ko na lang lakas ang loob ko, agad ko siyang hinila at ibinagsak din sa kama. Agad akong pumaibabaw sa kanya at alam kong nabigla siya sa ginawa ko, dahan-dahan akong bumaba at saka siya hinalikan sa dibdib.

Napasabunot siya sa buhok ko nang bahagya at hinimas ang sandata niya.

“Sia! Tangina! AHHH!” Rinig kong sigaw ni Kalen mas lalo ko pang pinagpursigi ang ginawa ko.

Hinalikan ko siya sa labi, agad kong sinintro ang sandata niya sa ‘kin at mabilis na ipinasok ito saka ako naupo sa ibabaw niya.

Kitang-kita ko ang gulat sa mga mata niya at sarap lalo na nong dahan-dahan akong gumalas pataas-baba sa ibabaw niya, mahigpit siyang napahawak sa isa kong binti at napapikit habang mahinang umuungol. Halos tawagin na niya ang mga santo sa ginagawa ko sa kanya. Nakakailang beses pa akong ulos nang agad siyang maupo, sobrang bilis nang tinaas niya ako saka niya ako pinadapa patalikod at muling ipinasok ang kanya sa ‘kin.

“Hindi mo alam kung paano mo binabaliw ngayon, Sia,” bulong niya sa tenga ko saka niya bahagyang kinagat ito, mabilis siyang umulos habang sapo-sapo niya ang magkabila kong dibdib.

Ilang beses naming pinagsaluhan ang init sa umagang iyon.