หย่ารักคุณ

บทที่ 5 โดนเขาเกลียดโดยไม่รู้ตัว 5/4

“นี่เป็นบทลงโทษของคุณ”

เขาพูดเสียงอู้อี้ขณะใช้ปากปลดตะขอบราเซียลูกไม้ ลมหายใจร้อนผ่าวแผดเผาแผ่นหลังเหมือนจะมอดไหม้ กระตุ้นเร้าจนกายสยิวกระตุกเบาๆ เป็นระลอก หญิงสาวนอนคว่ำหน้ากัดผ้าคลุมเตียงกลั้นเสียงร้องอย่างสุดกำลัง แต่ก็ไม่วายถูกฝ่ามือใหญ่สอดเข้าไปตามรอยผ่าของกระโปรงโลมลูบเรียวขางาม บีบคลำคลึงเคล้นเนื้อในต้นขาจนขนอ่อนลุกชัน จงใจปัดป่ายปลายนิ้วเฉียดปุ่มกระสันไปมา แต่ไม่รุกเร้าโอ้โลม

“ขอร้องผมสิ… ขอให้ผมนอนกับคุณ”

เสียงเซ็กซี่เยาะเย้ยกระซิบดังอยู่ข้างหู ล่อลวงปั่นป่วนอารมณ์สาวให้รวดร้าวเจียนขาดใจ แต่ความปวดร้าวที่ถูกเขาดูหมิ่นเหมือนไม้หน้าสามตีกลางแสกหน้า ทำให้มีสติตื่นเต็มตา

เธอยอมให้เขาเกลียด ดีกว่าถูกเหยียดหยามแบบนี้!

หญิงสาวกำหมัดแน่น ปากที่กัดผ้าคลุมเตียงเม้มแน่นสนิทอย่างดื้อรั้น ไอศูรย์ตะปบมือเข้าที่ปลายคางเธอ บีบให้อ้าปาก

“พูด!”

ไม่!

ดวงตาคมสวยมองเขาอย่างแข็งกร้าว ทั้งที่สีหน้าเหยเกมีหยาดน้ำตาคลอเบ้า ปากสั่นระริกของเธอกัดแน่นจนห้อเลือด ยิ่งเห็นก็ยิ่งหงุดหงิด

“อยากลองดีกับผมใช่ไหม”

เขาคำรามเสียงลอดไรฟัน มือถลกกระโปรงขึ้นกองอยู่ที่บั้นเอว เกี่ยวกระชากแพนดี้ลายลูกไม้หลุดกองตรงหัวเข่า แล้วรูดซิปปลดกางเกงร่วงเกี่ยวสะโพก ยัดท่อนลำเขื่องขึงอัดกระทุ้งเข้าไปในโพรงสาวฟิตคับที่ยังไม่ผ่านการเล้าโลมอย่างรุนแรงจากข้างหลัง

“อ๊ะ... กะ...กรี๊ดดดด!!!”

ขวัญรักผวาสุดตัว ก่อนจะทรุดฮวบนอนตัวสั่นสะท้าน แรงกระแทกไม่บันยังทำให้เธอเจ็บปวดเหมือนร่างกายฉีกขาดออกเป็นสองท่อน

“นี่คือผลของความอวดดี”

น้ำเสียงเย็นชาดังขึ้นช้าชัดอยู่เหนือหัว ขณะที่เขาถอดถอนแล้วกระทุ้งลงมาใหม่อย่างหนักหน่วง สอดฝังตัวตนที่ป่าเถื่อนให้เธอหลาบจำจนไม่กล้าต่อต้านเขาอีก

ขวัญรักหัวเราะขื่นไร้เสียง ในใจไม่ยินยอมนับร้อยครั้งพันครั้ง แต่ไม่มีพละพลังมากพอที่จะขัดขืนผู้ชายโหดร้ายคนนี้ได้เลย เนื้อตัวที่บอบช้ำถูกฝ่ามือใหญ่กดตรึงติดเตียง มือเขากางเต็มแผ่นหลังเธอ สะโพกลอยโด่งถูกชายหนุ่มตอกอัดท่อนลำสอดใส่ลึกล้ำ เหยียดขยายคับแน่นเต็มตัว กระทั้นแรงจนสะเทือนเจ็บไปทั้งท้องน้อย

น่าอดสูเหลือเกิน...

น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลรินจนเปียกชุ่ม แต่ไม่มีเสียงร้องคร่ำครวญออกมาสักคำ ราวกับว่าเธอเป็นเพียงตุ๊กตาไร้ชีวิต ไม่รู้สึกรู้สมและไม่มีอารมณ์ร่วมกับเขา ความรู้สึกนี้ทำให้คนที่อยู่บนตัวเธอหงุดหงิดถึงขั้นหัวเสียหนัก เลยกระแทกกระทุ้งส่งตัวเองเสียบฝังดุดันมากขึ้น

“ร้องสิ! บอกผมว่าคุณชอบ”

ขวัญรักหลับตาอย่างสิ้นหวัง ไม่ว่าเขาจะโหมแรงโจนจ้วงใส่เธอถี่ยิบดุเดือดอย่างไร ก็ไม่มีการตอบสนองให้เห็น อาการดื้อเงียบของเธอมากขึ้นเท่าไร ความโกรธเกรี้ยวของเขาก็เดือดพล่านมากขึ้นเท่านั้น ไอศูรย์ขบกรามเป็นสันนูน ก้มกระซิบเสียงเหี้ยมชิดใบหูของเธอว่า

“ก็เอาสิ... มาลองดูกันว่าคุณกับผม ใครจะชนะ”

เขาอ้าปากงับใบหูเธอแรงๆ ระบายอารมณ์ ก่อนจะยืดตัวนั่งคุกเข่า กระชากตัวเธอตามติดชิดแผงอกหนั่นแน่น ดึงแขนเธอแล้วเสือกเสยแก่นกายพุ่งเสียบสุดตัว สาวทะลวงเข้าใส่กลีบกายบอบบาง ราวกับถลุงท่อนเหล็กกล้าใส่เตาหลอมที่ร้อนระอุ

“อ๊ะ... อื้อ...อ...”

ความเร็วแรงและลึกล้ำที่ไม่บันยะบันยังเสียดแทรก ทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งจุกทุกครั้งที่เขาบุกรุกเข้ามาสุดลำ กระทบจุดอ่อนไหวที่สุดในกายจนเธอทนต่อไปไม่ไหว น้ำตาร่วงเผาะหยดลงบนท่อนแขนกำยำ มันเย็นเฉียบเกาะใจ จนเขาร้อนรุ่มวุ่นวาย

ไอศูรย์พลิกร่างที่อ่อนปวกเปียกนอนหงาย ลดตัวแนบนาบบดเบียดร่างสาวอย่างซ่านใจ ขณะเดินหน้าสาวสะโพกสอดสวมเสียดสี เขาผ่อนแรงลดทอนความป่าเถื่อน แต่เพิ่มลีลาชั้นเชิงรุกเร้าเข้าหา ทำให้หญิงสาวเสียวซ่านรัญจวน เสียงแผ่วหวานซ่านกระเส่าเร้าอารมณ์อยู่ข้างหู เรียกรอยยิ้มบนใบหน้าเย็นชาได้จางๆ

จูบเร่าร้อนจากเขาประกบริมฝีปากเธอแนบแน่น ลิ้นล่วงล้ำตวัดรัดพันอย่างเร่าร้อนเฉกเช่นสะโพกสอบที่สอดสาวถี่กระชั้น เสียงกล้ามเนื้อตีกระทบเนื้อดังคลอกับเสียงหอบหายใจหนักๆ และยิ่งดังก้องเป็นพิเศษเมื่อเขาโหมแรงอย่างบ้าคลั่ง เขาสวมกอดหญิงสาวแน่นแฟ้น กางฝ่ามือกุมศีรษะเธอกันไม่ให้กระแทกโดนขอบเตียง ก่อนจะถั่งโถมโรมรันชำแรกลึกแรงระรัว กระทั่งร่างกายเดือดพล่านพุ่งฉีดลาวาขาวขุ่นฝากฝังเต็มตัวเธอ

เมื่อเสร็จสิ้น ความวาบหวามก็จบลงทันที ไอศูรย์ลุกจากเตียงเดินตรงเข้าห้องน้ำโดยไม่เหลียวมอง ปล่อยให้ขวัญรักนอนหายใจแผ่วเหมือนคนที่เหลือแค่ครึ่งชีวิต เธอใช้แรงที่เหลือน้อยนิดคว้าผ้าห่มคลุมตัว กระถดชิดมุมเตียง เจ็บปวดจนแทบจะหมดลมหายใจ

ผ่านไปพักใหญ่ ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดดังอีกครั้ง เธอสะดุ้งโหยงแอบเหลือบมองสามีหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ต ปลดประดุมสามเม็ดโชว์แผงอก เขาปรายตามองมาที่เธออย่างเย็นชา เห็นร่องรอยฟกช้ำที่เขาเพิ่งลงมือหนักไป ใจก็กระตุก แต่สีหน้ายิ้มเยาะ เดินมาหยุดอยู่ข้างๆ โน้มตัวลงมาหาอย่างใกล้ชิด ยกมือบีบปลายคางเธอบังคับให้เงยหน้ามองเขาชัดๆ

“คุณยังเล่นลูกไม้ต่อไปได้ แต่ทางที่ดีอย่าให้ผมจับได้ ถ้าผมรู้ว่าคุณทำร้ายเนตรไม่เลิกละก็ จะไม่ใช่แค่การลงโทษเบาะๆ แบบนี้อีกแล้ว ผมยังมีอีกสารพัดวิธีที่จะทำให้คุณสนุกจนร้องไม่ออกเลยละ ถ้าอยากรู้ก็ลองดู”

เสียงของเขาอ่อนนุ่มคล้ายกำลังหยอกล้อคนรัก แต่กลับหนาวสะท้านทรวงคนฟัง

“ส่วนเพื่อนตัวแสบของคุณ...”

เขาทิ้งคำพูดพร้อมกับสายตามุ่งร้าย ก่อนจะผลักเธอออกอย่างรังเกียจ เดินออกไปอย่างสง่าผ่าเผย ปล่อยขวัญรักให้นั่งจมน้ำตาอยู่เพียงคนเดียวภายในห้องที่กลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง