บทที่ 4 ฉันเตรียมทุกอย่างเพื่อเธอโดยเฉพาะ 5
825 Words
“สุขสันต์วันเกิด...ที่รัก”
เขากระซิบข้างหูด้วยสุ้มเสียงหวานละมุน ลมหายใจอุ่นๆ รินรดต้นคอทำให้เธอสัมผัสได้ถึงความเย็นอย่างชัดเจน เมื่อลดสายตาก็เห็นสร้อยคอที่เขาบรรจงสวมให้ ลวดลายของมันช่างหรูหรา ห้อยจี้เพชรเม็ดงามเปล่งประกายจนแสบตา
ขวัญรักยิ่งสับสน...
เธอเงยหน้ามองเขาคล้ายจะถามว่าจำผิดหรือไม่ เมื่อเช้าตอนที่เขาถาม เธอเพิ่งบอกว่าเกิดวันคริสมาสต์นี่นา เขาน่าจะจำได้เพราะเป็นวันเดียวกับวันเกิดของเนตรกมล
แล้วทำไมเขาถึงจัดงานวันเกิดให้เธอล่ะ?
ถ้าบอกว่าฉลองวันเกิดล่วงหน้า จะไม่เร็วเกินไปหรือ แล้ววันครบรอบขอแต่งงานอะไรนั่นอีก เขาลืมรึไงว่าไม่เคยพูดแบบนั้นกับเธอเลยสักครั้ง...
“ไม่ใช่...”
เธอตั้งใจจะเตือนความจำเขา แต่ถูกมือหนากุมลำคอระหงแล้วประกบจูบเต็มตื้นลงมาอีกครั้ง ไม่มีความนุ่มนวลเหมือนจูบแรก แต่แฝงไปด้วยความดุดันคุกคาม เขาบังคับให้เธอเงยหน้ารองรับการสอดแทรกของรวงลิ้นที่พุ่งฉกดูดเร้าลิ้นน้อยๆ ของเธออย่างแรง คล้ายต้องการสั่งสอนให้เธอพึงระวังคำพูดมากๆ และห้ามขัดใจเขาเด็ดขาด
“คุณเกิดวันนี้”
เขาย้ำกับเธอด้วยรอยยิ้มอบอุ่นดุจแสงตะวัน แล้วจุมพิตชวนให้เคลิบเคลิ้มหลงใหลอีกครั้ง หลอกล่อให้เธอหลงอยู่ในวังวนกระแสพิศวาสที่มีเขาเป็นคนครอบงำ พรมจูบไปตามนวลแก้ม เปลือกตา หยุดงับใบหูอย่างยั่วเย้า ก่อนกระซิบเสียงแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งว่า
“คุณรู้ว่าต้องทำยังไง”
หูได้ยินเสียงเขาข่มขู่ ทว่าดวงตากระทบกับแสงวูบวาบสีขาวที่อยู่ไกลๆ ขวัญรักนิ่วหน้าเพ่งมองแสงแฟลชจากกล้องที่กะพริบเป็นระยะ เหลือบเห็นตามมุมอับต่างๆ มีนักข่าวหลายคนยกกล้องถ่ายรูปซุ่มถ่ายพวกเธออยู่
เธอเข้าใจทันทีว่าทำไมวันนี้ไอศูรย์ถึงได้ทำตัวแปลกประหลาด หวานกับเธอจนเกินเหตุ ซ้ำยังจัดงานวันเกิดให้เธออีก ที่แท้เขาจงใจใช้เธอเป็นเครื่องมือสร้างข่าวครอบครัวสุขสันต์ เพื่อกลบข่าวลือเรื่องมือที่สามที่คนรักของเขาเผชิญอยู่ เนตรกมลจะได้รอดพ้นจากการถูกสังคมโจมตี ส่วนเขาก็กลายเป็นผู้ชายที่มีภาพลักษณ์สามีแสนดีที่รักภรรยา ซึ่งจะช่วยส่งเสริมให้หุ้นของบริษัทมีมูลค่าสูงขึ้น
ช่างเป็นแผนการที่ชาญฉลาดเหลือเกิน...
เขามีแต่ได้กับได้ ยิงปืนแค่นัดเดียวได้นกถึงสามตัว!
ส่วนเธอ... นอกจากความ ‘เสียใจ’ แล้ว ก็เป็นได้แค่ ‘หมาก’ ทางเกมธุรกิจของเขาเท่านั้น
“เต้นรำกับผมนะ”
เบื้องหลังของความสุขหอมหวานสร้างความเจ็บปวดจนเหมือนร่างกายของเธอเป็นอัมพาต ขยับตัวยากลำบาก จังหวะการก้าวเท้าเงอะงะเหยียบเท้าเขาไปหลายครั้ง แต่สีหน้าของไอศูรย์กลับไม่เปลี่ยน กางแขนโอบกอดตัวเธอเอาไว้ในอ้อมอก ยกตัวเธอให้ปลายเท้าอยู่บนสองเท้าของเขา แล้วเคลื่อนไหวสองร่างที่แนบชิดไปตามท่วงทำนองหวานล้ำ เป็นภาพที่ใครได้เห็นก็ต้องตะลึงชื่นชมในความรักสุดโรแมนติกของพวกเธอ
“ผมเตรียมทุกอย่างในวันนี้เพื่อคุณโดยเฉพาะเลยนะ ชอบไหม?”
คำพูดของเขาช่างเสียดสีแทงใจให้ยิ่งร้าวราน ช่องโหว่หัวใจยิ่งขยายใหญ่ขึ้นทุกที ปวด... ขนาดแค่หายใจก็ยังร้าวไปหมด เธอกัดริมฝีปากแน่นพยายามอดทน แต่ก็รู้สึกได้ถึงร่างกายตัวเองที่สั่นระริกอย่างควบคุมไม่อยู่
เห็นเธอไม่มีปฏิกิริยา ไอศูรย์ถามย้ำอีกครั้งเสียงเข้ม ฝ่ามือหนายกขึ้นลูบไล้หัวไหล่มน ก่อนจะบีบกระชับแน่น
“ไม่ชอบรึไง?”
จู่ๆ ขวัญรักก็รู้สึกอยากจะหัวเราะขึ้นมา...
เธอมีสิทธิ์ไม่ชอบได้ด้วยหรือ?
เขาอุตส่าห์สละเวลาอันมีค่าเตรียมงานวันนี้ด้วยตัวเอง ทุกอย่างเพอร์เฟกต์ไร้ที่ติ สีหน้าและท่าทางของเขาราวกับนักแสดงมืออาชีพ ดวงตาสุกสว่างเหมือนดวงดาว มีเพียงภาพสะท้อนตัวเธอที่อยู่ในนั้น ทำให้คนที่โง่งมคนนี้เกือบหลงเชื่อหมดใจ
ชอบสิ... เธอต้องชอบ เขายอมฝืนใจให้เกียรติร่วมแสดงละครฉากใหญ่ฉากนี้ร่วมกับเธอทั้งที เธอก็ควรสนองตอบให้สมบทบาทใช่ไหม
“ฉันชอบมากๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ... ที่รัก”
หญิงสาวหอมแก้มเขาอย่างนุ่มนวล คลี่ยิ้มหวานหยดเปี่ยมไปด้วยความรัก ปล่อยตัวไปกับภาพมายาความสุขอ่อนโยนที่ไม่เคยได้รับ
แต่ทำไม...?
หัวใจของเธอกลับเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม เหมือนใกล้จะเป็นบ้า บนใบหน้าสวยละมุนมีน้ำตาที่มองไม่เห็น ใต้เสียงหัวเราะสดใสมีเสียงสะอื้นซ่อนอยู่...
- Writer
